σκιές

Σε σκιές ονειρικές ταξιδεύω
τη σκέψη μου
σκιές που μακραίνουν
στην ανατολή της αυγής των ονείρων μου·
μόνες τους στέκουν στην
άκρη ενός ημι-αλπικού δάσους
και χάνονται στις θεόρατες θερινές
σκιάσεις των κωνοφόρων.
άσπρο σαν το αιώνιο χιόνι του βουνού
το δικό μου ταξίδι στο όνειρο,
μα στη σκιά του θέρους θαμμένο, ημιθανές
γκριζοχρυσαφίζει ως η οφθαλμαπάτη
μιας ελληνικής ηλιόλουστης ακτής.

τα υγρά βήματα του ονείρου
ακολουθούσα,
χνάρια γεμάτα με τη θλίψη της ανάμνησης
ενός στόχου,
ίχνη φανερά στο άγουρο στοιχείο της μνήμης μου.
το όνειρο τρομακτικά
σκεπάζει τον ύπνο που με κλείνει
ωσάν πολιορκημένο αντικομφορμιστή
μέσα στις επάλξεις τις κατεστραμμένες.
σκιές αποδεικνύονται οι στόχοι
που δυσκολεύουν τη σκοποβολή...
σκιά αποδεικνύεται
και το λιμάνι του ονείρου, σκιά και το καράβι.
ασπρόμαυρο το φόντο.

μα σύντομα θα φέρω φως στα ονείρατα εκείνα
και με το φως και χρώμα·
κόκκινο θα γιομίσουν οι σκιές του πάθους για ζωή,
κίτρινο θα πλουμίσει το περίγραμμά τους της έκρηξης,
πράσινο της χαράς και της αναγέννησης θα στολίσει τ’ αχνάρια τους,
μπλε της χαράς και του παιχνιδιού θα φουχτώνω σε κάθε βήμα μου,
πορτοκαλί της τρέλας θα σκορπάω στο αγέρα
που θ’ αφήνει πίσω της κάθε αταξία μου,
καφέ της συντροφιάς θα αφήσω
κληρονομιά στα όνειρα των άλλων,
άσπρο μηδενικής απογοήτευσης για κάθε αδιάβατο
μονοπάτι που ήθελα να πάρω και δεν πήρα.
σκιά ουράνιου τόξου μοιάζει η σημερινή ζωή,
σκιά αιώνια και οικουμενική σκεπάζει μια γενιά,
μια σκέψη, ένα όνειρο.

σκιά πλανά ως μια εν ζωή εικόνα της ευτυχίας
τους απατημένους αγοραστές, τους πορωμένους
οπαδούς μιας δημοκρατίας απατηλής
σκιά που σύντομα θα γίνει κόλαφος χρώματος.


update Ι: Σχετικά με τις φωτιές προτείνω το υπέροχο άρθρο του Καιρού στην Ελευθεροτυπία.
update ΙΙ: Προτείνεται επίσης και το πολύ καλό άρθρο του Παύλου Κωνσταντινίδη από τον s.frangιστολόγιο της Καλλιόπης

47 έκριναν :

spirosvii είπε...

Καλημέρα κύριε Δείμο. Κρατάω το πορτοκαλί και το καφέ! :) Αν και δεν τα πάω καλά με τα ποιήματα.

AVRA είπε...

..τα χρωματα ειναι που κανουν πιο ομορφη την ζωη μας..οπως και να τα ερμηνευσεις...οι πινελιες τους και μονο αυτες!

Ανώνυμος είπε...

γυναίκα πανέμορφη η ποίηση
και μοιάζει βιασμένη όταν χέρια που δεν τους έχει δοθεί το 'δώρο' το μυστικό της κατάκτησής της,χέρια βέβηλα την αγγίζουν
από παντού αιμοραγεί και ξεψυχά

spirosvii είπε...

Ασχ: Κύριε Δείμο στο άρθρο "Το Σύμβολο της Πίστεως" έχετε λινκ σε κάποιο άλλο blog σας το οποίο όμως δεν λειτουργεί. Το έχω ξαναδιαπιστώσει ότι δεν λειτουργεί αλλά τώρα αποφάσισα να σας το πω. (Που φαντάζομαι ότι θα το ξέρετε)
http://dimosmeletes.blogspot.com

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπύρο, συμφωνούμε απόλυτα. Ποίηση είναι η έκφραση που προκαλεί συναισθηματισμό, που δημιουργεί εικόνες με γλώσσα πιο ελεύθερη, με γλώσσα πιο λιτή. Δε χρειάζεται να τα πας καλά. Θέλει μόνο ελεύθερο συναισθηματικό κόσμο.

Αύρα μου, τα χρώματα αλλάζουν την εικόνα πυο βλέπουμε τον κόσμο και αυτό αποκτά άλλο νόημα τελικά στη σκέψη μας και μας κάνουν εν τέλει να θέλουμε να ζήσουμε. Πώς να ζήσω σε ένα κόσμο ολιγαρχικό, αυταρχικό, πυρομανών πολιτικών χωρίς χρώμα; Ήδη όλα τα μαυρίζουν μόνοι τους. Άσε και λίγο χρώμα για εμάς στο μαύρο κόσμο τους.

Ανώνυμε -γιατι ανώνυμος όμως;- η γυναίκα είναι η προσωποποίηση της λαγνείας και νη ποίηση τελικά είναι θηλυκό ουσιαστικό. Τυχαία; Οι Έλληνες στην ποίηση και τη γυναίκα έβλεπαν τη δημιουργία (=ποίηση), γιαυτό έχουν την ποίηση ως θηλυκό.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό, συνέχισε έτσι!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πραγματικά ωραίο!

Δίκιο είχε ο Σπύρος που μου έλεγε τις προάλλες ότι ο "κύριος Δείμος μιλάει σαν σοφός 100 ετών"!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπιταλιστικό κομμούνι, σ'ευχαριστώ πολύ.

Σπύρο, το εξέτασα αυτό που επεσήμανες και έκανα μία μικρή αλλαγή. Οι μελέτες του δείμου, επειδή έμεναν ανενεργές καταργήθηκαν.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άσε, ρε αμαρτωλέ της λαγνείας, -που για να γλιτώσεις κι εσύ μια σπιθαμή λαγνείας τρέχεις στον Άθω- μας δουλεύεις κιόλας. Άσκαρ, εσύ με τη λαγνεία σου, εγώ με τις αμφιβολίες και τον ορθολογισμό μας έχουμε κλείσει από τώρα τη μεταθανάτια θέση μας. Σ' ευχαριστώ για τα πολύ καλά σου λόγια.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΖΩΓΡΑΦΙΣΕΣ!!!!!!
Κι' εγώ στάθηκα μπρος στην παλέτα σου σαστισμένη. Είπα να διαλέξω το άσπρο....μα θελω το ουράνιο τόξο και όχι ...τη σκιά του
Ζωγράφισες για μένα:
"...σκιά που σύντομα θα γίνει κόλαφος χρώματος.'


Γλαρένιες αγκαλιές

ο δείμος του πολίτη είπε...

Φευ, δε ζωγραφίζω, ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ. Μακάρι να είχα το πινέλο του ποιητή ή την πένα του καλλιτέχνη (σουρεαλισμός ή μοντερνισμός άραγε τούτη η έκφραση;). Ένας απλός μελετητής είμαι που κάπου κάπου εκφράζομαι με λίγο χρώμα μέσα στη μαυρίλα των κειμένων μου. Βάζω λίγο χρώμα αισιοδοξίας στον πεσιμισμό της μίζερης πραγματικότητας που βιώνει γύρω μου.

diva είπε...

Αρπάζομαι από την προηγούμενη απάντηση σας..
Ήταν αισιόδοξο το ποίημα σας;
Όχι, δεν θα το χαρακτήριζα αισιόδοξο.
Μάλλον το δαιδαλώδες της μπερδεμένης ίριδας σε μία ελπίδα έδειχνε.
Γεμάτο βέλη "σκέψου" "θυμήσου" "άκου" "δες"
κι η ευτυχία σκιά..των χρωμάτων..που δεν θα αντέξουν την πλάνη..την σύγχιση μάλλον..
Ανίκανη βέβαια για κάθε σοβαρότερη ανάλυση , ομολογώ πως παρασύρομαι και το ξαναδιαβάζω.
Καλησπέρα σας

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

το καθε χρωμα... το εβαλες εκει που του πρεπει για να ειναι εσυ...
για να ειναι ανθρωπινο...

το ασπρο μπορω να το κρατησω;
εστω για λιγο;

Lorelei Am Rhein είπε...

Αισθαντικό το ποίημά σου!

Όποτε έρχομαι εδώ, νομίζω ότι ταξιδεύω στην έρημο με μια pink cadillac!

Ελπίδα είπε...

Δείμε μου, τι ωραία έκπληξη ήταν αυτή; Τι ωραίο ποίημα!Όλο μ' άγγιξε, μα αυτό με το άσπρο, τα όνειρα και το ουράνιο τόξο κατάσχεται!
Φιλιά πολλά!
Καλά να περνάς!

Ανώνυμος είπε...

Deime...kai ego pou nomiza oti eiste afstira orthologistis....
kataferate na siniparksoun oi dio kosmoi...(aftos tou orthologismou kai tou sinaisthimatikou)
einai kai afto mia kataktisi sas tha elega .....
Alla ego sas nomiza gia pio aisiothokso xoris polles skies na varenoun tin skepsi sas...anthropina ola...kai giati oxi skepseis oxi toso aisiodokses kai apo esas....
Allaksate kai to gnomiko sas, stin selida tou blog, simera i kano lathos?
alitheia i ermineia ton xromaton einai diki sas, i exete simvouleftei eidikous?
kalo sas vradi...

paraxeno είπε...

στο άρθρο του καιρού αυτός ειχε καταλάβε από πριν, εμείς να δω τι ώρα θα καταλάβουμε...

εάν δεν κάνω λάθος αγαπητέ δείμο, βρίσκεσαι στα βόρεια της μικρής καμμένης Ελλάδας, ίσως υπάρχει εκεί καποια ανάγκη για στηριξη με κάποιο τρόπο, εσεις οι βόρειοι ειστε και πιο δημιουργικοί απ εμάς εδώ κάτω...

μπορείς να δεις εδώ

http://www.antigold.gr/gr/default.asp

http://www.antigold.gr/gr/

ο δείμος του πολίτη είπε...

diVa, ένας κόλαφος χρώματος θα γίνει τελικά η ψεύτικη ιδέα της ασπρόμαυρης δημοκρατίας. Δεν ξέρω αν είναι αισιόδοξο ή αν είναι απαισιόδοξο. Όταν το κοίταξα τη δεύτερη και την τρίτη φορά, είδα κάπου στο τέλος μία αισιόδοξη νότα μέσα στη μούχλα των απατηλών και σκιερών ονείρων των πρώτων στροφών. Ωστόσο, ομολογώ ότι το ποίημα -αλί, τελικά μεγάλη λέξη αυτή- το έγραψα μέσα σε λίγα λεπτά. Διατήρησα την αρχική γραφή στην παρούσα δημοσίευση πάντως.

Βασιλική μου, το άσπρο σού το χρωστάω και το χρωστάς κι εσύ στον εαυτό σου -σαν τη νότα της αισιοδοξίας που σπάνια βλέπω στο ιστολόγιό σου -πάλι καλά δηλαδή που κυριαρχεί στο template το άσπρο.

lucy of wild flowers, ανάσα, σας ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σας λόγια. Είπα λίγο να πλησιάσω την εποχή με κάτι εκ πρώτης όψεως πιο ελαφρύ.

Προπέτη μου, γιατί; Ο ορθολογισμός δεν είναι αντι-συναισθηματικός. Είναι οι σκιές της δημοκρατίας που βαραίνουν τη σκέψη μου. Οι ίδιες σκιές που με κάνουν και γράφω. Αλλά οι σκιές κρύβουν χρώματα, χρώματα αισιοδοξίας. Απλά θέλει αισιόδοξη ματιά και βαθιά αναζήτηση να βρεθούν.

Παράξενο, ομολογώ ότι ούτε από τον τύπο δεν είχα δει κάτι. Δεν ξέρω πώς με έπιασες έτσι αδιάβαστο. Έπαθα πλάκα. Και μετά ρωτάνε τα κορίτσια γιατί τόσες σκιές.

Ανώνυμος είπε...

bika kai diavasa gia to xorotaksiko programma ton dimon tis Xalkidikis....
epatha kai ego...
ma poiima san ton diko sou den boro na grapso me tipota...
den ksero alitheia apo pou andleis tin aisiodoksia sou Deime mou?
na eisai panda kala...

Ανώνυμος είπε...

ΞΥΠΝΑ!!! ΣΚΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΦΛΕΓΟΜΕΝΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΤΡΩΝ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΡΑΝΑΛΩΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΨΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΣΥ ΚΟΙΜΟΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΣΩΖΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΚΟΙΤΟΥΣΕΣ ΚΑΘΩΣ ΣΕ ΠΗΡΕ Ο ΥΠΝΟΣ.

Talisker είπε...

Δειμος; Μαλλον οχι δεσμιος δεσμωτης ή δημιος λογω της επιβεβλημενης ορθογραφιας του συναφιου.Αντδραστικα μαλλον. Δεν εχω και προχειρο τον Φυτρακη μου!!
Κατα τα αλλα στη ζωγραφικη εχουμε τα βασικα χρωματα και στη λογοτεχνια τα αρχεγονα συναισθηματα.
Συνδιαζοντας λοιπον πουατογιστικα τη Ζωγραφικη με το λογο..εχουμε την..
Ιδανικη κατασταση !

Talisker είπε...

καταραμενο σκοταδι..(δεν ηταν καν φωτεινη κατα το τοσο αυτη η πανσεληνος). ....πουαντιγιστικά..ηθελα να πω...

ο δείμος του πολίτη είπε...

προπέτη μου, για τη Χαλκιδική την έπαθα κι εγώ την πλάκα μου. Ελπίζω να βνλέπει ο Ροϊδης ή κάποιος από το press-gr (όταν καίνε δάση για τα εκεί λατομεία).

talisker, ο Δείμος ήταν ο γιος του Άρη (δίδυμος με το Φόβο. Είναι ο τρόμος που πιάνει τους στρατιώτες στη μάχη, είναι ο τρόμος του πολίτη μπροστά στη σημερινή δημοκρατία. Εγώ την είδα πάντως την πανσέληνο, με έτρεχε η γυναίκα μου σε βουνά και λαγκάδια.

Ανώνυμος είπε...

o andras mou kai sindrofos tis zois mou tin zografise exthes (tin panselino ennoo)...
kalimera

Talisker είπε...

Δειμο δεν το ξερα αν και μου αρεσει η μυθολογια σιχαινομαι την ευκολια του google..ετσι ειπα να ρωτησω.(πλαγιως :) ).

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Δείμο το νέκταρ των σκιών, δεν ανταλάσσεται με τίποτα,μονο οι θεοί το ξέρουν. Στο κάτω πάνω ο ήλιος τσουρουφλίζει τέτοια εποχή..Σε χαίρομαι πάντα!

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΗΜΟ. ΜΟΥ ΜΕΤΕΔΩΣΕΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΙΣΤΡΟ.ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΟ?Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΝΕΡΩΝΕΣ.ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ. ΑΛΕΚΟΣ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προπέτη μου, βλέπω ότι και ο άντρας σου είναι το ίδιο ρομαντικός με σένα.

Και καλά έκανες, Talisker. Απλά επιπλέον εκμεταλλεύτηκα το μυθικό πρόσωπο με το ομόηχο όνομά μου.

Διόνυσε, με τέτοια ζέστη η σκιά είναι αναγκαία. Αλλά θα προτιμούσα έγχρωμες σκιές αισιοδοξίας.

Αλέκο, δεν κατάλαβα για ποιο ποίημα μιλάς. Γιατί γράφεις με κεφαλαία;

melomenos είπε...

αργείς να αφήσεις το ποιητικό σου αποτύπωμα αλλά όταν το κάνεις πραγματικά ζωγραφίζεις!
νομίζω πιο πάνω τα παιδιά τα είπαν όλα!
μια όμορφη μέρα να έχεις

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μελομένε, δεν είμαι ποιητής. Ένας αριστερός είμαι με αναζητήσεις γραφής... Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

μου το χρωστας; δηλαδη;
:)
και τωρα γιατι εγω εχω την αισθηση οτι με μαλωνεις;
ηπια μεν αλλα με μαλωνεις;
Δημο, ειναι θεμα οπτικης η οποια διαμορφωθηκε μεσα απο καταστασεις!
και μην νομιζεις ειμαι πολυ χαρουμενο και ολιγον τρελουτσικο ατομο αν με γνωρισεις...
απλα οταν γραφω τα δακτυλα μου λες και εχουν δικο τους κωδικα...
;)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όχι καλή μου, όταν μαλώνω κάποιον δεν είναι ποτέ ευγενικός. Δε σε μαλώνω, αλλά θέλω να πάρεις λίγη αισιοδοξία. Εξάλλου, Βασιλική μου, ξέρεις καλά ότι είμαι πειραχτήρι. Τα δάχτυλα πάντα τρέχουν μόνα τους. Πάντως αναμένω καμία σαλονικιώτικη μπλογκοσυνάντηση.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

αναλογως τον λογο που μαλωνεις τον αλλο! αν ειναι ευγενικος ο λογος, ευγενικο ειναι το μαλωμα!
νες πα;;;;

και δεν νομιζω οτι τα δακτυλα σου, τρεχουν μονα τους... τα βουτας στο μυαλο σου, πριν γραψεις...
ετσι τουλαχιστον νομιζω!
;)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βασιλική, c' est vrai, το πρώτο. Για το δεύτερο δεν ξέρω, σ' ευχαριστώ πάντως πολύ για τα καλά σου λόγια.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

τιποτες!
την αληθεια λεω τουλαχιστον οσον αφορα εμενα!
:)))))

Ανώνυμος είπε...

Μακροσκελές ίσως, μα το τέλος αρκετά καλο. "Κολαφός χρώματος", μου θυμίζει πανηγύρι. Μα δύσκολα θα γίνει πανηγύρι, μάλλον κόκκινος πίνακάς!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κόκκινος του πόνου από την καταπίεση, Κωνσταντίνε μου.

Ανώνυμος είπε...

Deime, o andras mou, zografos einai den ksero an einai romandikos....
tou aresei na zografizei...vevea dialegei ti tha zografisei....
pote den tha borouse diladi na zografisei ena kameno dasos, ena pethameno apo tin photia zoo....
An kai den mou aresei, fisika na milo gia ekeinon...o agonas tou einai na estiazetai kai na threfetai apo to omorfo....(vlepe ton xthesino tou pinaka...enas theristis doulevei sklira kato apo to phos tis selinis kai mono....)kai na to parousiazei...mia prosopiki anagi na ksorkisi to kako me to idio to kalo...xoris via, propandon xoris via........
mia prospatheia na pei oti den ginonde mono asxima pragmata pano ston planiti, para kai omorfa........tora an katafernei/oume na ksorkisoume to kako afto den boro na sou po...mallon oxi....alla isos kai nai kamoia phora.....apla fenetai einai prosopiki anagi olo afto...opote ginetai aftomata xoris poli poli skepsi.....
tis droseres efxes s'ena zesto vradaki....

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και βλέπω ότι εσύ το απολαμβάνεις περισσότερο από εκείνον. Χαίρομαι πολύ που έχει τέτοιο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και περισσότερο που εσύ το χαίρεσαι και το επικροτείς.

Ελπίδα είπε...

Δείμε μου, σ' ευχαριστώ για τις πληροφορίες!
Καλό σου μήνα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν καν' τίπουτισ, ανάσα. Ελπίζω να βοηθήσουν.

Leigh-Cheri είπε...

Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω να πω. Έτσι όπως συνθέτονται τόσα πράγματα μέσα σου, τα ποστ σου καταλήγουν να είναι πάντα από ενδιαφέροντα ως υπέροχα!

Πολύ όμορφο ποίημα!
Ελπίζω αυτή η αισιοδοξία (έτσι τουλάχιστον την ένιωσα εγώ) των χρωμάτων να σε εκφράζει πραγματικά και να εκδηλωθεί μπροστά σου.
Τα άσπρα, μαύρα, γκρίζα κλπ, ας τ` αφήσουμε γι` αυτούς που θέλουνε να χτίσουνε βασίλεια μόνο για την πάρτη τους πάνω στ` αποκαϊδια της ζωής. Να δούμε αν τελικά θα τους βγούνε σε καλό.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Leigh-Cheri, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Οι σκιές και το ασπρόμαυρο είναι ακριβώς για τα αποκαΐδια της ζωής. Ας αλλάξουμε και ας δανειστούμε λίγη αισιοδοξία από το ουράνιο τόξο.

Ανώνυμος είπε...

Δήμο, πάρα πολύ μου άρεσε αυτό το ποίημα. Θα ήθελα να βλέπω περισσότερα ποιητικά δείγματα από σένα - γράφεις τόσο καλά ούτως ή άλλως, αλλά είναι όμορφο να βλέπουμε κι αυτή σου την πλευρά. Σε χαιρετώ, με εκτίμηση, thalassaki

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θαλασσάκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

Ανώνυμος είπε...

kalimera "Deime" mou,
simera to proi akousa mia diafimisi sto radiophono...den itan diafimisi akrivos...milage mia ginaika pou eixe petaskei kata lathos to tsigaro tis sto dasos....kai otan akouse gia tin pirkagia ...tote arxise na aftokatigoritai oti ekeini itan ipefthini gia to megalo kako...kai oti an itan pio prosektiki...tipote apo afta den tha eixan simvei......
Diladi tora to kratos thelei na mas enoxopoieisei gia tis prakseis tou.......na mas kanei na noiothoume enoxoi...kai oti emeis ta kaname ola afta...kai oti pia tha zoume se ena perivallon pou emeis to katastrepsame??
Ti sigofandies einai aftes??? Ti atimes kai anithikes simberifores einai aftes????????
Kale mou "Deime" den exo prolavei na diavaso to keimeno sou "peri tis mesaias taksis"...thelo poli na to diavaso ..opos kai ta sxolia...alla aftes tis meres prepei na paradoso mia ergasia...(oxi san tis dikes sou)...kai etsi den exo boresei na kathiso kai na sigendrotho sta omorfa kai periektika grapta sou...
Kali mera sou efxomai .....kai ego kali ergasia kano den klegomai apla sto telos tis imeras eimai toso kourasmeni pou mono to krevataki mou skeftomai...(signomi)
apla simera to proi akousa ta parapano sto radiophono ta pira kai se skeftika, na kano ena mikro taxitato dialeima na sou ta metafero...na eisai kala...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Στο σχόλιό σου συμφωνώ απόλυτα. Θα περιμένω το έγκαιρο σχόλιό σου.

ShareThis