εκλογές στη Βενεζουέλα

Έγιναν και οι εκλογές-δημοψήφισμα στη Βενεζουέλα του Τσάβες. Μία εκλογική αναμέτρηση που όπως φαίνεται αποτέλεσε κανονικό δημοψήφισμα για τον Πρόεδρο και σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο προσωπικό του στοίχημα[1] ή στοίχημα για την πολιτική του καριέρα[2]. Η νίκη -που πολλοί την παρουσιάζουν πύρρειο[3]- ήταν σημαντική, αν σκεφτούμε ότι η αντιπολίτευση στη χώρα πλέον ενώθηκε σε έναν ενιαίο συνασπισμό. Παράλληλα, ας μην ξεχνάμε ότι οι εκλογές ήταν τοπικές -για τις ομόσπονδες επαρχίες της χώρας- και όχι προεδρικές, στις οποίες η ποιότητα και η παρουσία των τοπικών υποψηφίων έχουν πάντα ισχυρότερη επίδραση στο εκλογικό σώμα. Βέβαια, σε κάθε περίπτωση κάθε εκλογικό αποτέλεσμα στέλνει τα δικά της μηνύματα.

Η νίκη αυτή μας δίνει ακόμα μία ευκαιρία να δούμε τι γίνεται σε μία τόσο πλούσια και τόσο μακρινή χώρα, που φιγουράρει τόσο εύκολα στα τηλεοπτικά μας παράθυρα ως ο γνήσιος αντιαμερικανικός νέος πόλος. Ο Τσάβες αποτελεί λίγο ή πολύ την αγαπημένη πολιτική προσωπικότητα των Ελλήνων, λόγω ακριβώς των επιθέσεων που κάνει στην αμερικανική κυβέρνηση και κυρίως στον Μπους. Τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια και οι εφημερίδες κάθε δήλωσή του την κάνουν είδηση, επειδή ακριβώς ο αμερικανισμός αυτός πουλάει, επειδή ένα τόσο γειτονικό κράτος ειρωνεύεται και επιτίθεται λεκτικά στις ΗΠΑ. Βλέπουμε με θετικό μάτι τον Τσάβες, ακριβώς για τους ίδιους λόγους που βλέπουμε θετικά την Κούβα παρά τις πολλές διαφορές τους (βλ. εμπάργκο, επανάσταση, Φιντέλ, Τσε κτλ).

Ωστόσο, ο Τσάβες δεν μπορεί για πολλούς λόγους να ξεφύγει από τη σοσιαλδημοκρατική πορεία του. Ειδικά σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία κάτι τέτοιο φαντάζει ακατόρθωτο. Η ανάπτυξη σχέσεων με τη Ρωσία τον φέρνει μεν να απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις ΗΠΑ, αναζητώντας νέους συμμάχους, αλλά τον οδηγεί στη ρωσική εξάρτηση.

Σήμερα, κιόλας, υποδέχεται σήμερα τη ναυαρχίδα του ρωσικού στόλου και τον Μεντβέντεφ , ο οποίος βρίσκεται στη Λατινική Αμερική από το Σάββατο[4]. Το Καράκας και η Μόσχα έρχονται όλο και εγγύτερα[5].

Βέβαια, ο Τσάβες μιλά για συνέχιση της επανάστασης. Ποιας επανάστασης, βέβαια, είναι άλλο ζήτημα. Σαφώς και η σοσιαλιστική πορεία του Τσάβες δεν είναι επαναστατική, εκτός αν θεωρούμε επαναστατικό ό,τι στρέφεται άμεσα κατά των αμερικανικών συμφερόντων. Ωστόσο, έχει πολύ σημαντικά σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά. Η εθνικοποίηση παραγωγικών μονάδων, που δεν ξέρουμε πού ακριβώς τελικά θα οδηγήσει, όχι μόνο βοηθά στη μερική (ρεαλιστική θέση) ανακατανομή του κέδρους, αλλά και μπορεί εύκολα να στηρίξει την επέκταση της κοινωνικής πολιτικής που τόσο φαίνεται να είχε ανάγκη η Βενεζουέλα. Από την άλλη, για πρώτη φορά από την ανεξαρτησία της μπολιβαρινής χώρας[6] γίνεται σοβαρή προσπάθεια όχι μόνο να στηριχθούν στα πόδια τους τα χαμηλά στρώματα, που λιμοκτονούν, αλλά και να δημιουργηθεί μία αμιγής εθνική αστική που θα στηρίζεται στη δική της παραγωγή και δε θα εξαρτάται από το εξωτερικό.

Ας αφιερώσουμε λοιπόν στο νικητή Τσάβες το ποίημα του Εγγονόπουλου με την ελπίδα τουλάχιστον να φτάσει η παιδεία σε κάθε γωνιά της χώρας. Μπολιβάρ, λοιπόν.

---

[1] βλ. το Έθνος .

[2] βλ. την Ημερησία.

[3] βλ. σχετικά την Ελευθεροτυπία και την Καθημερινή.

[4] βλ. ΤΑ ΝΕΑ.

[5]       ● 12 συμβόλαια για αγορά όπλων αξίας
4,4 δισ. δολαρίων έχουν υπογράψει την τελευταία διετία Βενεζουέλα και Ρωσία

        ● ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ έχει επισκεφθεί ο Ούγκο Τσάβες τη Ρωσία, οι δύο τελευταίες τον Ιούλιο και ξανά στα τέλη Σεπτεμβρίου

        ● ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ του επίσκεψη, η Ρωσία δήλωσε έτοιμη να βοηθήσει τη Βενεζουέλα να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς

        ● ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ η Μόσχα ανακοίνωσε πως θα χορηγήσει στο Καράκας δάνειο ενός δισ. δολαρίων για την αγορά περισσότερων όπλων

        ● ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ άφιξη του ρωσικού
πυρηνοκίνητου καταδρομικού «Μεγάλος Πέτρος», του αντιτορπιλικού «Ναύαρχος Τσαμπανένκο» και πλοίων επιμελητείας στο λιμάνι Λα Γκουάρντια σήμερα, είχε προηγηθεί η επίσκεψη δύο γιγαντιαίων ρωσικών βομβαρδιστικών Τu-160 τον Σεπτέμβριο

[6] βλ. σχετικά με τη χώρα του Μπολιβάρ και τον ίδιο τον Μπολιβάρ.