αποχωρούν όταν μιλάμε για το πρώην στρατόπεδο

Πριν από λίγες μέρες στο Δημοτικό Συμβούλιο Σταυρούπολης, η μείζων αντιπολίτευση αποχώρησε τη στιγμή που θα συζητούνταν η πρόταση της Διοίκησης για την αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά. Η αποχώρηση ήταν ενορχηστρωμένη καλά, δε λέω. Αφού συζητήθηκαν όλα τα επόμενα θέματα κι έμεινε τελευταίο το επίμαχο, αποχώρησαν με την πρόφαση ότι έπρεπε να τοποθετηθούν πρώτα εκείνοι και μετά να γίνει η εισήγηση.
Η ίδια η πρόταση, βέβαια, ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την προηγούμενη, που ο πρώην Δήμαρχος -και νυν επικεφαλής της αντιπολιτευόμενης αποχωρησάσης παράταξης- είχε καταθέσει. Μία πρόταση την οποία έκρινε ο λαός το 2006, και προέβλεπε ούτε λίγο ούτε πολύ έναν οικισμό στρατιωτικών, ένα Δημαρχείο, ένα κτίριο ΙΚΑ, ένα εμπορικό κέντρο-λαϊκή αγορά και όλα αυτά σε νέα κτίρια. Μάλλον η φράση περί Μητροπολιτικού Πάρκου ήταν για να στολίσει την τούρτα της τσιμεντοποίησης και απλά συμπλήρωνε την καταδικαστική θέση για τη Δυτική Θεσσαλονίκη της τότε Διοίκησης.
Η νέα πρόταση προάγει την ιδέα του πρασίνου και δεν επιτρέπει την οικοδόμηση κανενός νέου κτιρίου, αλλά μόνο αξιοποίηση των υπαρχόντων ιστορικών κτιρίων (πλην εκείνων που κρίνονται στατικώς επικίνδυνα για την ασφάλεια του κοινού). Μία πρόταση που ολοκληρώνει το σχεδιασμό για τη μετεξέλιξη ενός ιστορικού χώρου[1] σε πραγματικό πνεύμονα πρασίνου, σε χώρο αναψυχής δίπλα στις ομορφιές της φύσης. Μία πρόταση που μεταφέρει την ίδια την ύπαιθρο μέσα στην πόλη  -και μάλιστα το πιο πυκνοδομημένο κομμάτι της.
Ωστόσο, γιατί η μείζων αντιπολίτευση αποχώρησε; Μήπως δεν ήθελε να νομιμοποιήσει την άρνηση των παραχωρήσεων που εκείνη έκανε; Βέβαια, ας θυμίσουμε ότι με τόσες παραχωρήσεις, κάθε λίγο και λιγάκι εμφανίζονταν κι ένας φορέας κι απαιτούσε κοντόφθαλμα να του δοθεί χώρος στο πρώην στρατόπεδο να χτίσει. Αντίθετα, όμως, η άρνηση σε όλους και η προβολή της αναγκαιότητας ενός αληθινού Μητροπολιτικού Πάρκου, έκοψε τη φόρα σε πολλούς.
Ή μήπως τελικά ο παραταξιακός εγωισμός είναι ισχυρότερος από το κοινό καλό της πόλης; Ο ίδιος ο πρώην Δήμαρχος κάθε τόσο έθετε θέμα για το στρατόπεδο και όταν ήρθε αυτό να συζητηθεί επίσημα, εκείνος αποχώρησε μαζί με μία κομπανία φωνασκόντων συμβούλων (υπήρχαν βέβαια και οι σοβαροί που αποχώρησαν ήσυχα, χωρίς προκλήσεις σεβόμενοι φυσικά την παραταξιακή υπακοή).
Το ζήτημα είναι τελικά αν θέλουμε ή όχι πράσινο σε μία πόλη που έχει το χαμηλότερο συντελεστή. Οι εργολαβικές αντιλήψεις δε συνάδουν όμως με τον τελευταίο χώρο στο οποίο μπορεί να ελπίζει η νεότερη γενιά. Οι εργολαβικές ιδέες δε συνάδουν όμως ούτε με τον την ιδιοκτησιακή σκέψη του ίδιου του Στρατού που βλέπει ως δικό του φιλέτο γης τον εν λόγω χώρο. Οι απαιτήσεις των στρατιωτικών –για οικισμό μέσα στο χώρο- όχι μόνο καταδικάζουν την πόλη να πνιγεί στο τσιμέντο, αλλά καταδικάζουν κι εμάς τους ίδιους, την υγεία μας και τα παιδιά μας.
Αντί, λοιπόν, να μηρυκάζουμε την άρνηση και αναζητούμε με κάθε τρόπο την πολεοδόμηση του πρώην στρατοπέδου, ας αναζητήσουμε όλοι μαζί -υπαρκτοί κι ανύπαρκτοι στο κίνημα- τη διέξοδο. Ήδη το στρατόπεδο και η ιδέα του Μητροπολιτικού Πάρκου είναι κτήμα όλης της Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, για αυτό το λόγο και ο Στρατός προβαίνει σε πιέσεις, αρνείται τη χρήση του χώρου για πολιτιστικές εκδηλώσεις και καταθέτει μηνύσεις σε στελέχη.


[1] Το πρώην στρατόπεδο αποτέλεσε τόπο φυλάκισης αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης πριν τη μεταγωγή τους για εκτέλεση. Εκεί κρατούνταν και 101 αγωνιστές της πόλης που εκτελέστηκαν.



16 έκριναν :

Ανώνυμος είπε...

Πράσινο; όλοι το θέλουνε
αλλά ξέρεις εσύ υπουργείο να μεριμνά για τις στεγαστικές ανάγκες στρατιωτικών;
Κάποιοι ελαφρά τη καρδία τους 'διατάσουν' να επιστρέψουν σε κείνη την έρμη ύπαιθρο!
Το πράσινο δεν είναι το οικόπεδο σα τη "κατσίκα του γείτονα" δια να εξοντωθεί.
Ολοι βάζουμε δια να έχουμε
αντί να κλείνουμε ημιυπαίθριους
και να ζητάμε το οικόπεδο του γείτονα να γίνει 'πράσινο'
και κεί που καθόμαστε 'μπλέ'.
Μπερδέψαμε θαρώ το δίκαιο με το πράσινο που είναι μικτό χρώμα
απο μπλέ και κίτρινο
"τρώει και τρώγεται"
Το δίκαιο είναι πολύ πάρα πολύ πολύπλοκο και αν θες το συμφέρον σου έλα στη θέση του άλλου, πίστεψε τον για να καταλάβεις
αλλοιώς κυνήγαμύλους και χίμαιρες

ikor είπε...

Πολύ ενδιαφέρον θέμα!

Οι ελεύθεροι χώροι είναι πια πολύ λίγοι... Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους αφήνουμε να πηγαίνουν χαμένοι.

Γενικά είμαι υπέρ της ιδέας πολλών μικρών πάρκων μέσα στις πόλεις και όχι υπέρ φαραωνικών πάρκων που χρειάζονται απίστευτη συντήρηση και μέσα σε λίγα χρόνια καταλήγουν έρημα κι επικίνδυνα γκέτο...

(π.χ. πάρκο Ελαιώνα, στην Αθήνα)

Σίγουρα πάντως η περιοχή θα ωφεληθεί πολύ απ' την αξιοποίηση της συγκεκριμένης έκτασης.

Πρόσφατα πέρασα από 'κεί και νομίζω ότι μαζί με τον νέο σταθμό ΚΤΕΛ "Μακεδονία", ένα τέτοιο πάρκο θα αλλάξει την περιοχή.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Οπότε, airgood@gmail.com, ας ξεπουλήσουμε εμείς το δικό μας μέλλον, επειδή το ΥΠΕΘΑ αδιαφορεί για το στρατό. Καλή στάση για απολογητή, δε λέω. Βλέπεις η διαφορά είναι ότι εγώ δεν έχω συμφέρον, αλλά μόνο η κοινωνία, όπως αποδείχθηκε τόσες φορές επιστημονικά. Άρα μάλλον έχουμε μία σωστή θέση και μία συμφέρουσα θέση. Οι απολογητές πολύ εύκολα επιλέγουν, εγώ ακόμη ευκολότερα. Ούτε καν επιχειρήματα χρειάζομαι.

ikor, συμφωνούμε απολύτως. Όντως ένα Μητροπολιτικό Πάρκο θα αλλάξει όλη τη Θεσσαλονίκη και ακόμα και σαν πνεύμονας θα επηρεάσει το ίδιο το κλίμα της Δυτικής πόλης.

anepidoti είπε...

να πω πως διαφωνώ...θάπρεπε νάμαι αυτοκαταστροφική...δεν θέλω...
συμφωνώ μαζί σου φίλε μου, αντί ν' αναζητούμε χώρους για περισσότερο πράσινο, κάνουμε πως δεν μας αφορά, λες και δεν ζούμε εμείς πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη, αλλά κάποιοι άλλοι!
μακάρι νάχει αίσιο τέλος όλη αυτή η ιστορία που βλέπω πόσο υπερασπίζεσαι, μακάρι!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανεπίδοτη, πράγματι και εκείνοι είναι τόσο αυτοκαταστροφικοί για την δική τους πολιτική παρουσία όσο και καταστροφικοί τελικά για τη δική μας πόλη.

Ανώνυμος είπε...

Επιχείρησα ρητορικά να εκφέρω αντ' επιχειρήματα, αντ' αυτού θεωρήθηκαν μέσω της εύκολης οδού απολογητικά.
Μετά διαμαρτυρόμαστε γιατί δε Διαπραγματευόμαστε και τα ζητήματα χρονίζουν.
Δίκαιο και συμφέροντα έχουν όλοι, εφόσον λείπουν οι Σολομώντειες λύσεις και το σπαθί για το Γόρδιο Δεσμό μπορεί η Διαπραγμάτευση να αντικαταστήσει το μονόλογο κουφών μόνο αν μάθει κανείς το επτασφράγιστο μυστικό συμφέρον τού αντιπάλου και μετά τις μπλόφες να ανοίξουνε τα χαρτιά, να δούμε τι κερδίζει ή χάνει και ποιός.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μα, airgood, βλέπεις ατή ακριβώς είναι η λογική της απολογίας. Όταν πρόκειται να συζητήσουμε το δίκαιο χιλιάδων και εκείνο μερικών δεκάδων -που μπορούν να το βρουν και αλλού- τότε πολύ απλά ο διάλογος παύει να έχει ισχύ πειθούς, αλλά γίνεται επιβολή ιδιοκτησιακής λογικής. Και όταν πρόκειται για ελεύθερο χώρο τότε πολύ απλά δε συζητώ. Οι απολογητές εκείνοι που αποχώρησαν και συζητούσαν, πολύ απλά είχαν μετατρέψει το χώρο σε όαση κατασκευαστών και συναδέλφων σου. Η δική μας στάση -μαξιμαλισμός κατά τους στενόμυαλους- έχει απλά απωθήσει κάθε διεκδικητή. Πέρα από το γεγονός ότι η κινδυνολογία δεν ανήκει στη λογική του κινήματος, αλλά σε αυτή των απολογητών.

Ανώνυμος είπε...

Μα δείμο, τι φταίν οι κατασκευαστές και οι συνάδελφοι, αυτοί δείξανε στους αγοραστές το στρατόπεδο και οι αγοραστές είδανε πάρκο, τι φταίνε; Qui bono any time
Αφού "βαπτίστηκε" το κρέας ψάρι τώρα τροχάδην για να γίνει το ψάρι κρέας, είναι ζήτημα συγχρονισμού, οι μισοί κάνουν έξοδο οι άλλοι μισοί φωνάζουν πίσω, είναι απλά παιχνίδι Διελκυστίνδος.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το ερώτημα, airgood, σε κάθε περίπτωση είναι ποιοανού συμφέροντα εξυπηρετέι ο πολιτικός και ο πολίτης σε κάθε περίπτωση; Του δικαίου, της κοινότητας και της πόλης ή του Στρατού; Και ναι μεν ο πολίτης έχει κάθε δικαίωμα να λέει ο,τι θέλει και να τάσσεται υπέρ όποιας πλευράς επιθυμεί με όποιο σκεπτικό κρινει λογικό, ο πολιτικός επιτρέπεται μόνο του λαού που τον εκλέγει να προασπίζεται τα συμφέροντα.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία φράση αλλά πρέπει να παραδεχθείς ότι δύσκολα ξέρει κανείς ποιά είναι τα συμφέροντα του πολίτη.
Επιπλέον αν τα μάθει, το πιθανότερο είναι, όπως τόχει δείξει κι' η ιστορία, να τα κρύψει απτον πολίτη που προτιμά να εξαπατάται παρά να γνωρίζει.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Airgood, τα συμφέροντα εύκολα γίνονται γνωστά αν έχει κανείς ανοιχτά αυτιά. Ειδικά στις περιορισμένες με κοινότητες τις οποίες ασχολείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πολύ εύκολο. Το ζήτημα είναι αν οι πολιτικοί θέλουν να ακούσουν και αν έχουν μέτρο να ζυγίσουν τα αντικρουόμενα συμφέροντα ή αν κατ'ευθείαν -με νεοφιλελεύθερο τρόπο- θα κατευθυνθούν στα οικονομικά συμφέροντα τάξεων, στρωμάτων ή προσώπων.

Ανώνυμος είπε...

Κάτι ξέρει κι' ο Σουφλιάς περί αυτού.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μάλλον και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας...

Ανώνυμος είπε...

Νά κάτσεις στ΄ αὐγά σου καί νά ἀφήσεις τήν πόλη νά προοδεύσει. Γιά νά ὑπάρξει ἀναβάθμιση ἀπαιτοῦνται μερικές πολυτελεῖς οἰκοδομές καί μερικά MALL.
Ποῦ στά κομμάτια θά βρεῖ ὁ κόσμος νά ἀγοράσει τά gatzets του; Ποῦ θά πιεῖ ἡ νεολαία τόν φραπέ της;
Ἄσε πού ἔχουμε καί τόσους Ἀλβανούς νά δουλέψουν καί τί θά τούς κάνουμε;
Σέ μάρανε τό πάρκο γιά νά κάνουν βόλτα οἱ κωλόγεροι καί τά πιτσιρίκια.
ΣΙΓΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ!

patsiouri είπε...

Άνθρωποι σαν εσένα αποτελούν θησαυρούς για μία πόλη.
Καλά κουράγια Δείμε...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πατσιούρη, ευχαριστούμε για τη σμυπράσταση.

Μιχάλη, πραγματικά εσύ θέτεις την άλλη όψη, ειεκίνη του καταναλωτισμού.

ShareThis