ιδεολογική η κόντρα στη ΝΔ

Και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί με εντατικούς ρυθμούς να πετύχει να το στόχο των 100 ημερών, η ΝΔ ζει τα δικά της. Στα ύψη ανεβαίνει το θερμόμετρο στη ΝΔ, δέκα ημέρες πριν από τις εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας. Τα επιτελεία της Ντόρας Μπακογιάννη και του Αντώνη Σαμαρά αφήνουν τη μάχη χαρακωμάτων και περνούν πλέον σε μετωπική σύγκρουση. Μέσα από δεκάδες παλινδρομήσεις σχετικά με τον τρόπο, τελικά έγινε το μόνο ευρωπαϊκό δεξιό κόμμα που ανοίγει κάλπες εκτός συνεδρίου σε όλα τα μέλη του. Είναι κι αυτό φυσικά μια ΠΑΣΟΚική επιρροή, αν και δε φτάνουν στο σημείο να ψηφίσουν οι φίλοι. Φυσικά οι αναλογίες είναι πολλές.
Και στα δύο κόμματα η διαφωνία ήταν/είναι ιδεολογική. Αυταπατάστε αν νομίζετε ότι πρόκειται απλά για κόντρα προσώπων ή μηχανισμών γύρω από τα πρόσωπα αυτά. Στο ΠΑΣΟΚ η διαφωνία αυτή ήταν πιο φανερή, μια και το κόμμα πάντα ήταν πιο ανοιχτό σε ιδεολογικές ζυμώσεις και μάλιστα αυτές τις έκανε συχνότατα φανερές στα μέλη και τους ψηφοφόρους του. Η σημερινή ιδεολογική διαφωνία στο εσωτερικό της ΝΔ είναι πιο αφανής, αλλά υφίσταται.

Από τη μια, λοιπόν, η Μπακογιάννη εκφράζει ένα πιο φιλοευρωπαϊκό όραμα, πιο ανοιχτό στις επιρροές και τις απαιτήσεις της ΕΕ, και βέβαια πιο δεξιό στην οικονομική του πολιτική, με στόχο ένα κόμμα που να μοιάζει περισσότερο με τα κλασσικά κεντροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα. Στο ίδιο πλαίσιο προκειμένου να πετύχει και ένα μεγάλο άνοιγμα στη μεσαία τάξη, είναι και πιο ελεύθερη στις παροχές προς τη μεσαία τάξη.
Από την άλλη, ο Σαμαράς εκφράζει μία πιο κλασσική δεξιά αντίληψη. Χωρίς να παύει τον φιλοευρωπαϊκό του προσανατολισμό, δίνει μεγαλύτερη σημασία στην εθνική οικονομία και στην ενίσχυση της εθνικής αστικής τάξης. Πιο κοντά στις λαϊκότερες μάζες του πληθυσμού και με το πρόσχημα του πατριωτισμού, προάγει τα εθνικά ζητήματα σε μείζονα αφήνοντας το δρόμο της Ευρώπης λίγο πιο πίσω.
Η εικόνα που παρουσιάζουν φυσικά και αποκρύπτει την όποια ιδεολογική διαφωνία. Και σε τέτοιο τελικά επίπεδο κινείται και η διαφωνία Καραμανλικών και Μητσοτακικών. Ειδικά οι εκφραστές τους σε κάθε περίπτωση κρατούν σε επίπεδο προσώπων την κόντρα γιατί αν ανοίξει ο διάλογος τότε θα φτάσει μέχρι τα αίτια της ήττας και στην πολιτική που χάραξαν οι πρώην κυβερνητικοί υπουργοί (είχα γράψει και παλαιότερα για το θέμα τούτο). Σε καμία περίπτωση οι λαϊκές μάζες (αγρότες και χαμηλόμισθοι) δεν πρέπει να αντιληφθούν την ουσιαστική πολιτική των δύο υποψηφίων, αλλά μόνο να κινηθούν στο επίπεδο Ελλάδα-Ευρώπη (αν και πάλι το αντιληφθούν).

Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ. Στον κεντροαριστερό χώρο, πέρα από τους μηχανισμούς, οι διαφωνίες στην ασκούμενη πολιτική και οι ιδεολογικές διαφωνίες πάντα έφταναν στα μέλη του Κινήματος. Ίσως όχι σε όλους τους φίλους (κάτι που έγινε τελικά με τις εσωκομματικές εκλογές), αλλά σίγουρα σε όλα τα ενεργά μέλη. 
Άλλες ομοιότητες που μπορούμε να βρούμε είναι: 
·        Ο ρυθμός των ψηφισάντων ήταν και για τα δύο κόμματα ένα μεγάλο στοίχημα για την επέκταση της επιρροής τους και για την επικοινωνιακή τους εικόνα.
·        Και στα δύο κόμματα η αντιπαλότητα είχε πάρει μία πολωτική μορφή –αν και στο ΠΑΣΟΚ αυτή η πόλωση μάλλον έφερε περισσότερους ψηφοφόρους, κάτι που είναι εκτός κουλτούρα στη ΝΔ.
·        Και στις δύο περιπτώσεις τα ΜΜΕ φαίνονταν να στηρίζουν τον ένα από τους δύο υποψήφιους περισσότερο από τον άλλο (στο ΠΑΣΟΚ το χαμένο και σύμφωνα και στις δημοσκοπήσεις το ίδιο ισχύει και στη ΝΔ).
·        Στήριξη φυσικά παρείχαν και βουλευτές. Μία διαφορά είναι προς το παρόν ότι στο ΠΑΣΟΚ όλοι σχεδόν είχαν εκφράσει τη στήριξή τους προς το ένα ή το άλλο πρόσωπο, ενώ στη ΝΔ οι "κυανόκρανοι" είναι αρκετοί προσπαθώντας να κρατήσουν την ουδετερότητά τους, καθώς ο αγώνας είναι ακόμα αμφίρροπος. 
 ·        Όπως το ΠΑΣΟΚ δε διαλύθηκε έτσι φυσικά δε θα διαλυθεί κι η ΝΔ, κι ας λένε ό,τι θέλουν οι διάφοροι δοσίλογοι δημοσιογράφοι. Κι αυτοί μαθαίνουν (αλλά χωρίς ιδεολογικά κριτήρια, επηρεασμένη από την προσωπική τους προπαγάνδα χάνονται στα ψεύδη τους) και ο κόσμος έμαθε.



σ.σ. Οι μεγάλοι κερδισμένοι προς το παρόν είναι ο Ψωμιάδης που από το τίποτα έγινε υποψήφιος με διψήφια δημοσκοπικά ποσοστά (που θα διατηρήσει στην πρώτη Κυριακή) και ο Σπηλιωτόπουλος που για να φανεί ότι η Μπακογιάννη απέκτησε έναν σημαντικό σύμμαχο, εμφανίστηκε από το πουθενά ως ισότιμος συνομιλητής, ως αντίβαρο ενός υποψήφιου (αν και αποχωρίσαντα) Αβραμόπουλο, που όχι μόνο ήταν Δήμαρχος Αθηναίων για χρόνια, αλλά και ακόμα πιο δημοφιλής ως Υπουργός Υγείας.

18 έκριναν :

Zaphod είπε...

Δεν νομίζω πως η διαφωνια ειναι τοσο ιδεολογική όσο νομίζεις. Υπάρχει καθαρή διαμάχη τζακιών με ιδεολογικό επίχρισμα. Αν ήταν ιδεολογική πχ τι σχέση έχει ο Αβραμό με τον Σαμαρά;

Στα υπολοιπα συμφωνούμε!

akrat είπε...

καλημέρα
δηλαδίς να πάω να ψηφίσω σαμαρά ε????????
έγινεεεεεεεεεεεεεε

Κλείτωρ είπε...

ο Αβραμό δεν έχει ιδεολογία. Ένας κοινός καιροσκόπος είναι. Θα μου πεις και ποιος από κει μέσα δεν είναι καιροσκόπος;
Επί του θέματος ναι η δεξιά βρίσκεται εκεί που ήταν το ΠΑΣΟΚ πριν κανα δυο χρόνια όμως το γεγονός είναι πως πλέον και τα δύο αυτά κόμματα λειτουργούν με ημερομηνία λήξης.

Unknown είπε...

Ψωμιάδης και ξερό ψωμί!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Zaphod, κι ο Αβραμόπουλος καραμανλικκός είναι. Άσε την περίπτωση των υποσχόμεων οφικίων ή την ανάγκη επικοινωνίας και ψηφοθηρίας που πάντα αποτελούν ένα προσωπικό ελατήριο.

akrat, εγώ στηρίζω Ψωμιάδη. Να φύγει από τη θεσσαλονίκη κι όπου θέλει να πάει.

Darthiir the Abban, κι εγώ μαζί μου.

Κλείτωρ, στο πρώτο σκέλος συμφωνούμε απολύτως. Είναι όμως βέβαιο ότι τα δύο κόμματα έχουν ακόμα πολλά ψωμιά.

ανεστης είπε...

Αδυνατώ να διακρίνω τις διαφορές που περιγράφεις μεταξύ Ντόρας και Σαμαρά. Σε ζηλεύω που διακρίνεις πράγματα με τόσο λεπτές διαφορές. Στα δικά μου μάτια φαίνεται να είναι μια σύγκρουση συσχετισμών και μηχανισμών με παντελή έλλειψη πολιτικού λόγου.
Το υστερόγραφό σου πάντως είναι 100% μέσα στα πράγματα!

Zaphod είπε...

......ο Αβραμο ειναι καραμανλικος (τα σογια που λέγαμε), ο Σαμαράς δεν είναι!!

Αυτος δεν ηταν πουλεν του Μητσοτακη;

Η μηπως ξεχασαμε πως ο Καραμανλης στα τελειωματα δεν ηθελε ουτε να τον βλέπει μπροστα του;

Suspect είπε...

free panagiotis psomiadis
save panagiotis psomiadis
:)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανέστη, σίγουρα δεν είναι θέμα ζήλιας. Απλά μετέφρασα αυτό που λένε κι επιμένουν κι αναρωτήθηκα γιατί επιμένουν...

Zaphod, ο όρος κλείνει γύρω του εκτός από το στρατόπεδο και τις όποιες συμμαχίες κι έναν ιδεολογικό και πολιτικό άξονα. Μην ξεχνάς ότι ο Καραμανλής έχει ταυτιστεί με τις δεξιές κρατικοποιήσεις ενώ ο Μητσοτάκης με την ιδιωτικοποίηση σε ξένες πολυεθνικές. Ο πρώτος ήταν πιο εθνικά συγκεντρωμένος, για την τοπική αστική τάξη με συνεργασίες της με πολυεθνικές. Ο δεύτερος προέκρινε τις πολυεθνικές αδιαφορώντας για το ντόπιο κεφάλαιο, δίνοντάς του μόνο τα ψίχουλα που περίσσευαν. Ο προχτεσινός Καραμανλής διαφοροποιήθηκε στο ότι ταύτισε το μαύρο χρήμα και τη φοροαπαλλαγή με τις επενδύσεις σε οφ σορ εταιρείες (κάτι ανάμεικτο και φοροαπαλλακτέο).

Ύποπτε, ζήτω ο Πανίκας.

ellinaki είπε...

Στα δικά μου μάτια, η κόντρα είναι αρκετά πιο ξεκάθαρη από τις λεπτές γραμμές που θέτεις.

Ντόρα = Δεξιά με λαϊκίστικο, βλαχομοντέρνο (!) καμουφλάζ.

Σαμαράς = Ξεκάθαρη καραδεξιά που χορεύει τσικ του τσικ με τον χέρι-χέρι.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ελληνάκι, η Ντόρα δεν είναι τόσο λαϊκίστη δεξιά. Μακάρι να ήταν. Τείνει σε μία πιο δεξιά πολιτική στις οικονομικές επιλογές από το Σαμαρά, που διακρίνεται για ένα λαϊκότερο προφίλ, αλλά πάντα δεξιό.

Khlysty είπε...

Συμφωνώ με Zaphod και Ανέστη. Η κόντρα έχει απλώς ιδεολογικό περιτύλιγμα, μόνο και μόνο για να μην καταλήξουν να βγάζουν οι υποψήφιοι τα τζάκια και τους μηχανισμούς τους και να τα μετράν, ποιος τά'χει μεγαλύτερα (αν και, πλέον, κατά κει το πάνε...). Όσο για την ιδεολογική διαμάχη, σε παραπέμπω σε ποστάκιόν μου (http://khlyst.blogspot.com/2009/11/blog-post_17.html) διά περαιτέρω συζήτηση.

Υ.Γ.: στους κερδισμένους ξέχασες να συμπεριλάβεις τον Αβραμό, ο οποίος είτε έτσι, είτε γιουβέτσι, μπορεί να λέει ό,τι θέλει...

VAD είπε...

Πανίκας και πάσης Ελλάδος,
Πανίκας και τα μυαλά στα κάγκελα:))

aphrodite's child είπε...

Αγαπητέ Δείμε του Πολίτη γράφω πρώτη φορά στο blog σου!

Κατ΄εμέ είναι ματαιοπονία να ψάχνουμε ιδεολογικές προεκτάσεις στους υποψηφίους. Η ουσία είναι ότι η ΝΔ ουδέποτε έκανε αυτοκριτική, ουδέποτε μπήκε σε μια διαδικασία κάθαρσης (όπως έκανε επώδυνα το ΠΑΣΟΚ), να σπάσει τα μούτρα της, να κοντραριστεί, έτσι ώστε να βγει κάτι καινούριο, ουδέποτε μίλησε πολιτικά και συνεχίζει να αναμασά τα ίδια και τα ίδια, με τα ίδια άχρηστα στελέχη.

Επιβεβαιώνοντας πόσο κοντόφθαλμο συντηρητικό κόμμα είναι.

Η ΝΔ ποτέ δε θα φτάσει στο σημείο να ανανεωθεί,να απαλλαχθεί από τις παθογένειές της, γιατί απλούστατα δεν μπορεί,είναι έξω από τη φύση της και την κοσμοθεωρία της.

Τί σημασία έχει να ψάχνουμε λεπτές ιδεολογικές διαφορές, όταν η συνολική εικόνα μετά τη στραπάτσα των εκλογών είναι λες και αυτοί οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτα;Ακόμη κατηγορούν τους ανθρώπους που τάχα μου πρότειναν στον Καραμανλή εκλογές!! Ήμαρτον Κύριε! Λες και αυτό ήταν το λάθος...

Και προχωρώ παραπέρα: οι περισσότεροι από αυτούς έπρεπε ή να τουφεκιστούν στο Σύνταγμα για το κακό που έκαναν στη χώρα ή να αποσυρθούν στα τζάκια τους και να μην το ξανακουνήσουν ρούπι.

Και όμως φίλε μου έχουν λόγο και ασκούν και επιρροή!! Ποιος; Ο Αβραμόπουλος, ο μέγιστος καιροσκόπος και ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο ζεν πρεμιέ που πέρασε νόμο για τα κολλέγια στο παρά πέντε των εκλογών!

Άχρηστοι πολιτικοί Δήμε, της φιγούρας και του κοπανιστού αέρα.

Από εκεί και πέρα ποιες ιδεολογικές διαφορές....

Ανώνυμος είπε...

Δείμε, το αρθράκι σου και κάτι που άκουσα πριν λίγο στις ειδήσεις από τον ίδιο τον Σαμαρά: "να μην ντρέπεται κανείς να πει ότι είναι δεξιός", με κάνουν να γράψω ένα αρθράκι κι εγώ για την ΝΔ με τίτλο: "Τι (μπορεί να) είναι Δεξιά στην Ελλάδα σήμερα;" και υπότιτλο "Με έναν λαό που δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά.."

ο δείμος του πολίτη είπε...

Khlysty, σαφώς και η ιδεολογική διαφορά δεν αγγίζει τις αριστερές διαφωνίες. Είναι όμως μία αξιόλογη συζήτηση -νομίζω- στο πλαίσιο του σύγχρονου ελληνικού νεοφιλελευθερισμού. Ο Αβραμόπουλος κάηκε και απέδειξε τη δειλία του στους Νεοδημοκράτες και για αυτό δεν τον θεωρώ νικητή πουθενά. Πιο χαμένος κι από τον ηττημένο θα είναι.

VAD, μέσα είσαι.

Παιδί της Αφροδίτης, καλώς ήρθες. Πράγματι ποτέ η ΝΔ δεν προχώρησε σε αυτοκριτική. Ποτέ δεν ανέλυσε τα αίτια της ήττας -που ουσιαστικά ήταν το φιλελεύθερο πνεύμα της διακυβέρνησής της. Και αν προχωρήσουν σε τέτοιο διάλογο (και το έχω θέσει και παλαιότερα) θα φτάσουν να κατηγορούν -όπως κάνουν και τώρα- πρόσωπα ή το "λαϊκισμό του Παπανδρέου.

Με το άρθρο τούτο δεν ήθελα να κρίνω την πολιτική της ΝΔ, αλλά την μεταπολιτική της και τα ιδεολογήματα πίσω από τις εκλογές. Την πολιτική της την έχουμε κρίνει πολλάκις.

Κομμούνι, προχώρα και γράφ' το. Είναι όντως κατάκτηση για τη δεξιά να τονίζει με καμάρι τον όρο τούτο: κατάκτηση πολιτική για το νεοφιλελευθερισμό. Σηματοδοτεί όμως ότι ο λαός εν μέρει ξέχασε τη σημαίνει δεξιά...

αθεόφοβος είπε...

Χαίρομαι που διακρίνεις και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των δύο!
Μία είναι η ιδεολογία και των δύο η κατάκτηση της εξουσίας με την Ντόρα να είναι απλά λίγο πιο ευέλικτη πολιτικά από τον Σαμαρά.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προσπάθησα, αθεόφοβε, να διαχωρίσω το ατομικό από το ιδεολογικό. Σαφώς το προσωπο με τις δικές του φιλοδοξίες και τις δικές του αγωνίες και μηχναισμούς παίζει σημαντικό ρόλο.

ShareThis