Επιστροφή στην Ιθάκη

στη χώρα των κανιβάλων
Αποφάσισα να κάνω ένα ταξίδι. Εγκατέλειψα τα πάντα πίσω μου. ταξίδεψα· χάθηκα από τον κόσμο· επέστρεψα. Στην άφιξή μου όμως δεν αναγνώρισα την Ιθάκη. Το ταξίδι με οδήγησε σε εμπορειά φοινικικά, σε πόλεις αιγυπτιακές. Έφερα πίσω σεντέφια, μυρωδικά ηδονικά και γνώσεις· γνώσεις πολλές. Ωστόσο, την Ιθάκη δεν την αναγνώρισα. Δεν αντάμωσα τον Κύκλωπα ή τους Λαιστρυγόνας ούτε και τον άγριο Ποσειδώνα· δεν τους κουβανούσα στην ψυχή μου. Μα, την Ιθάκη δεν την αναγνώρισα.
Διηγήθηκα τα ταξίδια μου. Περιέγραψα την Κίρκη. Μίλησα για την τύφλωση του Οιδίποδα. Έδειξα τον Αίαντα και το Νάρκισσο. Εξιστόρησα το μίτο και το Μινώταυρο. Κατέγραψα τα ήθη, το μίσος των κανιβάλων, την ελευθερία και την άγνοια, τη φιλαυτία και την απαξίωση. Μα με φυλάκισαν, φοβήθηκαν μη βλάψω τον εαυτό μου είπαν. Δεν υπάρχει τέτοιος κόσμος, είπαν. Ή λες ψέματα ή είσαι παράφρων. Με κλείδωσαν σ’ ένα θιακό κελί και δεν αναγνώρισα την Ιθάκη.
Η Πηνελόπη έλειπε. Ταξίδεψε στο κατόπι μου. Μα… αντάμωσε τον Ποσειδώνα. Την κράτησε μακριά μου, την ταλαιπώρησε και στην Ιθάκη ακόμα δεν επέστρεψε. Μόνος πια φωνάζω… ζωγραφίζω στο χαρτί με μπαστούνια και κουλούρια όσα έζησα. Ζωγραφίζω ήχους, ιχνογραφώ λέξεις. Βέβαια, και ο Γκιούλιβερ καταδικάστηκε, ο Πόλο και ο Κολόμβος. Ελπίζω ακόμα να τελειώσω το ταξίδι μου. Την Ιθάκη, βλέπετε, ακόμα δεν την αναγνώρισα.
Ζω το όνειρό μου, τρέφομαι με τις ελπίδες μου. Παλεύω με το σχεδόν και το ίσως. Αγωνίζομαι πάνω από τις μισοφαγωμένες σάρκες των συντρόφων μου για να κρατήσω τις σκέψεις τους, να κλέψω από τον οχτρό τα όνειρά τους, να ζωντανέψω τις ελπίδες τους. Πολεμώ τον ολοκληρωτισμό των κανιβάλων νηστικός.
Μα, στη χώρα των κανιβάλων δε χωρούν αυτά. Δε μ’ αφήνουν λεύτερο. Τρώνε το κορμί μου, κατασπαράζουν την ελπίδα μου, τεμαχίζουν τα σχέδιά μου, πίνουν τις προσδοκίες μου. Απλόχερα μου προσφέρουν απελπισία.
Ίσως, γι’  αυτό δεν αναγνώρισα την Ιθάκη.
Ίσως… οι κανίβαλοι κατέκτησαν την Ιθάκη που άφησα.

...και σε πειραματική ζωντανή απαγγελία...

11 έκριναν :

thinks είπε...

Ενδιαφέρουσα άποψη Δήμο. Πιθανόν πράγματι η Ιθάκη που άφησε ο συγγραφέας να μην είναι πλέον αναγνωρίσιμη γιατί της άλλαξαν το πρόσωπο οι Κανίβαλοι.

Και βλέπω ότι το ταξίδι είχε εμπλουτιστεί με πολύ περισσότερα μέρη και υπάρξεις απ' όσα είχε δει ο αρχικός συγγραφέας, πχ., τους Οιδίποδα, Αίαντα, Νάρκισσο και τον Μινώταυρο.

Όμως επίσης παρατηρώ ότι ο συγγραφέας πιστεύει ότι προσπαθούσε να αναγνωρίσει την Ιθάκη που άφησε στο παρελθόν, και υπάρχει μια σχολή που υποστηρίζει ότι η Ιθάκη δεν υπάρχει στο παρελθόν αλλά στο μέλλον, και η εικόνα της, πριν βρεθεί, ζει μόνο μέσα στην ψυχή του ταξιδιώτη.

Τέλος ο συγγραφέας γνωρίζει ότι δεν αντάμωσε τον Κύκλωπα, τους Λαιστρυγόνας και τον άγριο Ποσειδώνα γιατί δεν τους κουβαλούσε στην ψυχή του. Άρα, λογικό να προτείνει κανείς την πιθανότητα ότι δεν αναγνώρισε ποτέ την Ιθάκη γιατί δεν την είχε ούτε αυτήν μέσα στην ψυχή του -μόνο στο λεξιλόγιό του;

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα αλληγορία Δείμε. Μια μικρή μόνο επισήμανση. Ο Κίρκη ενδεχομένως να συνδυαζόταν όχι μόνο με το Λαϊκισμό αλλά και με κάτι το οποίο αναδεικνύει τις ηγετικές ικανότητες και τη στρατηγική σκέψη του Οδυσσέα. Αν υπάρχει στα γραφόμενά σου κάτι ανάλογο, ίσως να πρόσθετες κι ένα λινκ ακόμα. Θα γινόταν ακόμα πιο ενδιαφέρον κατά την άποψή μου.

IaTriDis είπε...

Με το Δ.Ν.Τ. είναι αγνώριστη η Ιθάκη!χεχε
Ωραίο πάντως!!!!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Thinks, παλεύω να βρω τη δική μου Ιθάκη μέσα από πολλά γραφικά σχήματα. Άλλοτε την αναζητώ στις μελέτες, άλλοτε τη διατυπώνω δοκιμιακά κι ενίοτε μεταχειρίζονται ένα λόγο πιο λόγιο (σπάνια και ποιήματα). Η Ιθάκη είναι άπιαστη. Κάποιες φορές μου είπαν ότι την είδα, αλλά ξέρω ότι δεν την έζησα. Μου είπαν ότι έφτασα, αλλά δεν την αναγνώρισα. Πρόσφατα μου είπαν να φύγω από κάτι που έμοιαζε με την Ιθάκη (αν και τελικά με ξαναφώναξαν).

Τελευταίε, οι σύνδεσμοι είναι τα μυθικά όντα που χρησιμοποίησα στις πρόσφατες δοκιμιακές μου αναρτήσεις. Μα αλλαγές θα μπορούσε να είναι μία διαφορετική εισαγωγή στο σύνολο τον δοκιμίων ή σε ένα πιθανό οπισθόφυλλο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άσε, Πάνο. Και να θέλεις, θα σε φάει...

Suspect είπε...

καλη εβδομαδα σενιοοοοορ!

Caesar είπε...

Aυτή είναι μάλλον η σύγχρονη οδύσσεια δείμε

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλή βδομάδα, Ύποπτε.

Καίσαρα, είναι μία δοκιμαστική γραφή, μία οδύσσεια ανάμεσα σε φθογγικές αναπαραστάσεις σκέψεων.

thinks είπε...

Δήμο, δεν την έχεις βρει ακόμα, και σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να την βρεις μια μέρα. Όταν βρεθείς εκεί θα το ξέρεις χωρίς να το ρωτήσεις ή να το περιμένεις. Καλή σου εβδομάδα!

Caesar είπε...

Οπως και να 'χει, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όπως και νά ΄χει εύχομαι, thinks και τελευταίε, να είναι μακρύς ακόμα ο δρόμος...

ShareThis