Τα τελευταία περιστατικά στη Νομική, έφεραν στο προσκήνιο, περισσότερο από κάθε τι άλλο, το ζήτημα του ακαδημαϊκού ασύλου. Βιώσαμε μια ενορχηστρωμένη επίθεση από ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα κατά του ασύλου. Ακόμα και προοδευτικοί πολίτες έφτασαν στο σημείο να ζητούν την κατάργησή του. Δεν τους κατηγορώ. Η επίθεση είναι τόσο καλά οργανωμένη. Καιρός είναι όμως να πούμε και μερικές αλήθειες:Τα ακαδημαϊκό άσυλο θεσμοθετείται από το Γερμανό αυτοκράτορα Μπαρμπαρόσα. Η μέσα καινοφανής αυτή ελευθερία προς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ιταλίας είχε στόχο τον πολιτικό προσεταιρισμό τους[1]. Σύντομα η ρηξικέλευθη ιδέα μεταφέρθηκε σε όλη την Ευρώπη και αργότερα σε όλο τον κόσμο.
 |
| λαϊκίστικο, αλλά αγανακτησμένο |
Το ελληνικό πρόβλημα έγκειται στο φόβο των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, των εισαγγελέων και των πρυτανικών αρχών. Τόσο οι αρμόδιοι Υπουργοί όσο και οι εισαγγελείς φοβούνται να κάνουν χρήση του νόμου και να παρέμβουν -χωρίς πρυτανική άδεια- όποτε τελούνται αυτόφωρα αδικήματα και κακουργήματα.
Ο νόμος, όπως και χιλιάδες άλλοι, είναι πλήρης και απλά δεν εφαρμόζεται. Βέβαια, ο λαϊκισμός τόσο των πολιτικών όσο και των δημοσιογράφων μας πληροφορεί μόνο για την επιφάνεια και τον εντυπωσιασμό. Και το άσυλο εγείρει μεγάλες κουβέντες και τηλεοπτικούς καβγάδες…
Εμπνευστής ή προφήτης ο Τζ. Όργουελ;
Δεν είμαι από εκείνους που βλέπουν συνωμοσίες κατά του ασύλου. Μάλλον το θέμα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις. Βλέπω όμως μια ευκαιριακή κι επιφανειακή αντιμετώπιση στο όνομα της ασφάλειας και της κοινωνικής ειρήνης. Σας θυμίζει τίποτα αυτό; Το ίδιο έγινε με τις κάμερες παρακολούθησης, το ίδιο με τη συκοφάντηση κάθε κινητοποίησης -δίκαιης και άδικης. Το ίδιο βλέπουμε με την ανύψωση φραχτών για μετανάστες.
Στην παράλογη[2] σκηνή του νεοφιλελευθερισμού πρωταγωνιστεί η περιστολή των ελευθεριών. Το άσυλο αποτελεί ένα ακόμα βήμα. Ήδη προηγήθηκε ο έλεγχος των πληροφοριών, η αποσιώπηση της κοινής γνώμης μέσα από την κατασυκοφάντηση διαδικτύου και της διεκδίκησης. Το ακαδημαϊκό άσυλο προστατεύει την ελευθερία έκφρασης κι έρευνας.
Δε θεσμοθετήθηκε ούτε για τη διεξαγωγή των μαθημάτων (ο όρος αυτός υποβιβάζει την ίδια την τριτοβάθμια εκπαίδευση γιατί εξομοιώνει την πανεπιστημιακή μελέτη με τη σχολική διαδικασία) ούτε τη βία. Πανεπιστήμιο δεν είναι τα μαθήματα, όπως λαϊκίστικα τονίζουν κάθε τόσο γνωστοί παχυλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι "χτυπώντας" στο συναίσθημα γονέων κι ατομιστών.
Το άσυλο είναι ισχυρότερη πολιτική ελευθερία κι από την ελευθεροτυπία, γιατί δεν πληροφορεί απλά αλλά γεννά κρίσεις[3].
Ας σημειώσουμε και τούτο ως απάντηση στα μετανεωτερικά κι ακροδεξιά ερωτήματα του τύπου η κοινωνία μας είναι δημοκρατική, δεν απειλείται καμία ελευθερία (κούνια που σας κούναγε). Το ίδιο έλεγαν και οι σοσιαλδημοκράτες στο μεσοπόλεμο (ευτυχώς για την Ιστορία οι Ισπανοί δεν τους άκουγαν) ή μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ή στη Belle Époque. Κι όμως οι ελευθερίες μας χάνονται. Και οι ελευθερίες δεν είναι βάρβαροι για να αναρωτιόμαστε…
[1] Το ζήτημα θέτει με έξοχο τρόπο και πολύ αναλυτικά ο Ουμπέρτο Έκο στο έργο του Μπαουντονέρα.
[2] Άραγε τι να έλεγε σήμερα ο Albert Camu;
[3] Όταν τουλάχιστον λειτουργεί σωστά η τριτοβάθμια έρευνα, μελέτη και διάδοση γνώσεων. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που σίγουρα δεν οδηγεί με τίποτα στο συμπέρασμα ότι σε ένα κακό εκπαιδευτικά πανεπιστήμιο πρέπει να καταργηθεί το ακαδημαϊκό άσυλο.
40 έκριναν :
Ξέρεις δείμε, πανεπιστήμιο δεν έχω πάει, πολλές φορές όμως το επισκέφθηκα λόγω της δουλειάς μου. Η εντύπωσή μου ήταν (και είναι) οτι δεν το σέβονται ούτε οι ίδιοι οι φοιτητές του αν κρίνει κανείς από τις προσόψεις και το εσωτερικό των κτηρίων. Ανάμεσα στο πλήθος (η μια πάνω στην άλλη) των παραταξιακών αφισών, ευδιάκριτα είναι τα συνθήματα με μαρκαδόρους ή μπογιές με άσχετο περιεχόμενο ή και υβριστικά για διάφορους καθηγητές. Το πανεπιστημιακό άσυλο υφίσταται απ' όσο ξέρω για να προασπίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την προστασία της έρευνας. Τώρα (αφήνω τους μετανάστες) το επικαλούνται όσοι καταφεύγουν στους χώρους του είτε μετά από συγκρούσεις με την αστυνομία, είτε για να κάνουν με ασφάλεια τη δουλειά τους. Ελεύθερο πανεπιστήμιο, απ' όλους όμως!
Το πρόβλημα δημιουργείτε δείμε μου, όταν τα Περί Ασύλου και Πανεπιστημιακού χώρου γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από κόμματα και πολιτικούς.
Όταν μερικοί στενόμυαλοι προκειμένου να έχουν πολιτικά οφέλη φλερτάρουν με την παρανομία και το επίσημο κράτος τους ανέχεται.
Εκεί βλέπω εγώ την υποκρισία του όλου συστήματος για το πραγματικό πρόβλημα του Ασύλου. Μην πέφτουμε θύματα εξτριμισμού είτε αυτή αφορά την αριστερά χείραν είτε την δεξιά - το ίδιο συμπέρασμα βγάζουμε.
Προφανώς πρόβλημα διακίνησης ιδεών δεν υφίσταται στις μέρες μας οπότε το άσυλο το μόνο που προσφέρει είναι στην ασυδοσία ανεξέλεκτων ομάδων που το έχουν σαν καταφύγιο.
Η απλουστευτική σκέψη που κάνεις πως :
Το ίδιο έλεγαν και οι σοσιαλδημοκράτες στο μεσοπόλεμο..
σημάινει πως αν υπήρχε τότε εκεί το ασυλο ο Χίτλερ δεν θα αποκτούσε τον έλεγχο στα πανεπιστήμια; :))
Η Τυνησία και η Αίγυπτος μας έδειξαν πως χωρίς άσυλο η εξέγερση του λαού έγινε μέσω του μεγαλύτερου ασύλου ιδεών που υπάρχει σήμερα :του ιντερνετ!
Οι ιδέες πλέον δεν έχουν ανάγκη ασύλου, άρκετά πια με αυτή την μυθολογία που το μόνο που προσφέρει είναι τη δυνατότητα σε δυναμικά γκρουπούσκουλα να επιβάλλουν την αυθαιρεσία τους στην πλειοψηφία που δεν αντιδρά εύκολα.
Πρώτα απ' όλα θέλω να σου πω ότι βλέποντας στην αρχική σου σελίδα το βρόγχο και μη μπορώντας να διαβάσω τη λεζάντα λόγω μεγέθους, κάπως μου ήρθε...
Για το πανεπιστημιακό άσυλο θα συμφωνήσω με τη γνώμη του thinks, ότι είναι άσυλο για τις ιδέες και την εξέλιξή τους, όχι άσυλο για ταραχές κι έκτροπα.
Όχι ένα αλλά πολλά άσυλα μαζί θα χρειαστούμε(εμείς ίσως όχι αλλά οι νεότερες γενιές σίγουρα) στον καιρό που βαδίζουμε. Δεν μπορώ να αντιληφθώ από που απορρέει η "σιγουριά" ότι δεν θα δούμε ΚΑΙ στην χώρα μας οτιδήποτε συμβαίνει στις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες («τριτοκοσμικές» εν πολλοίς )οικονομίες Εξάλλου η διατήρηση του ασύλου σηματοδοτεί και τα όρια της εξουσίας. Σαφώς και δεν είναι το άσυλο που περιορίζει την άσκηση της κρατικής βίας αλλά η αίρεση του είναι ικανή να δημιουργήσει τα απαραίτητα και αναγκαία αντανακλαστικά σε μια κοινωνία που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε βαθύ λήθαργο. Στην απευκταία όμως περίπτωση που δεν τα ενεργοποιήσει τότε ….
Άθλιε, κι εμένα πολλά δε μου αρέσουν. Αν και πρέπει να πω ότι τα παραταξιακά θρανία με κεντρίζουν και μου αρέσουν, αλλά όχι η μισαλλόδοξη στάση τους κι ο καριερισμός συχνά μέσα σε συνελεύσεις κι αίθουσες. Συμφωνούμε απολύτως.
Το δε πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ελεύθερο από όποιον ή ό,τι εμποδίζει την ελεύθερη έρευνα και διακίνηση ιδεών (αν κι οι μετανάστες εν τοιαύτη περιπτώσει δεν εμπόδιζαν τίποτα, αλλά ήταν μια καλή ρατσιστική αφορμή για τα ΜΜΕ).
Ταχυδρόμε, συμφωνούμε απολύτως. Γίνεται μία μοναδική εκμετάλλευση του θέματος σε επίπεδο πολιτικής υποκουλτούρας (ακραίας μισαλλοδοξίας και λαϊκισμού).
Αθεόφοβε, είσαι βέβαιος ότι διακινούνται οι ιδέας μας ελεύθερα; Δηλαδή στην τηλεόραση (μάλιστα σε προκαλώ να σκεφτείς όλα συλλήβδην τα κανάλια και να βγάλεις την αναλογία των σχετικών εκπομπών) ακούγονται όλες οι απόψεις; Στο πανεπιστήμιο ακούγονται όλες οι απόψεις; Και είσαι βέβαιος ότι θα ακούγονται και σε 20 χρόνια; Γιατί σε άλλες χώρες το άσυλο τηρείται ακόμα και δεν καταργήθηκε;
Να ρωτήσω προβοκατόρικα: Η αρχή -που πηγάζει από την ευρύτερη κοινωνική ηθική- περί σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, οδήγησε στην -αυτονόητη- απαγόρευση της ανθρωποκτονίας. Αφού όλοι σεβόμαστε αυτή την αρχή γιατί διατηρούμε το νόμο;
Τελευταίε, (γιατί δεν τη διάβασες;) ποιος διαφωνεί σε τούτο; Το ζήτημα είναι ότι πάνω σε αυτή την αρχή, προτείνεται η κατάργησή του. Δε σκέφτομαι πολλά περισσότερο από τη φοβία του Όργουελ: θα σταματήσουμε στο τέλος να σκεφτόμαστε.
Καπετάνιε, συμφωνούμε όσο λίγες φορές (...κάποιος είναι μάλλον άρρωστος). Ήδη αρχίσαμε να χάνουμε ελευθερίες μέχρι χτες αυτονόητες. Μέχρι πότε;
Πάντως αν περίμενα να έρθουν γεγονότα σύντομα, και ήξερα ότι το να καταργήσω το άσυλο μόνο για να μην το έχουνε δίπορτο τα Εξάρχεια θα έφερνε αγανάκτηση, θα ευχόμουνα να βρεθεί κάποιο άσχετο πρόσχημα, να καταργήσω το άσυλο, και να μην έχουν να λένε εκείνοι τους οποίους πραγματικά φοβάμαι ότι το κατάργησα για να μην το έχουν αυτοί.
Η κατάργηση του ασύλου είναι πιστεύω από τους σημαντικότερους δείκτες της καθοδικής πορείας που ακολουθεί η κοινωνία μας.
Thinks, έτσι όπως έθεσες το θέμα "έγραψες":ο διάλογος για κατάργηση του ασύλου είναι από τους σημαντικότερους δείκτες της καθοδικής πορείας που ακολουθεί η κοινωνία μας.
Δήμο, συγγνώμη, δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς στην απάντησή σου...
Τα πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί βασικό συστατικό σε μια δημοκρατική κοινωνία και είναι εξελικτικός θεσμός απέναντι σε συντηρητικές ιδέες και αντιλήψεις στις κρατικές δυσκαμψίες και στα εκάστοτε κέντρα εξουσίας (που υπάρχουν ακόμη και στην καλύτερη μορφή μιας δημοκρατικής κοινωνίας.)
Συγρόνως, όμως, καμμία ανοχή, μηδενική ανοχή σε όσους επιδιώκουν, αυτάρεσκα, με "άλλα" κριτήρια την οικειοποίησή του και αυτοαναγορεύονται σε μοναδικούς υπερασπιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας...
( κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει τα τελευταία χρόνια που επικρατούσε κλίμα εκφοβισμού με άπειρες βίαιες πράξεις, π.χ. περίπτωση Πανούση, κομματοκρατίες γνωστές οικογενειοκρατίες.. )
Αυτά τα δύο πάνε μαζί, βέβαια, άλλως..
η δημοκρατία είναι το πιο δύσκολο πολίτευμα, άλλωστε,
Περί αυτού δεν μιλάμε; Για την ενίσχυση της δημοκρατίας, δηλαδή..
Να απαντήσω μονολεκτικά: Συμφωνούμε απολύτως. Απλά ήθελα να οικειοποιηθώ τη φράση σου (αυτό που λέγαμε για λογοκλοπή :)
Θενκιού! Ελεύθερα :-)
Δε διάβασα τη λεζάντα γιατί στην αρχική οθόνη φαίνεται μικρή κι όπως την κοίταξα από μακριά είπα πάει, τόσο ήταν...
Ο Καπετάνιος καλά τα λέει.
καλο σ/κ σενιορ! :)
ΟΚ, thinks
Ξέρεις, Τελευταίε, με τον καπετάνιο σπάνια συμφωνώ σε τέτοιο βαθμό. Έχουμε μεγάλη ιστορία σε ιστολογικές διαφωνίες. Έκανε ένα μεγάλο διάλειμμα και χάλασε λίγο, αλλά θα τον επαναφέρω στον ορθό δρόμο.
Καλό Σ/Κ, Ύποπτε.
Όπως & στο βουλευτικό άσυλο γίνονται υπερβολές, έχουμε και στο παν/κό νομίζω.
Επισης, γιατι ο διάλογος για το ασυλο είναι δείκτης καθοδικής πορείας;
Caesar, συμφωνούμε στο πρώτο. δεν είναι δείκτης ο διάλογος, αλλά ο διάλογος για την κατάργησή του. Για να τα συζητάμε σημαίνει πολύ απλά ότι κάποιοι την επιδιώκουν. Κι εκεί εστιάζεται το πρόβλημα.
Βασικά θα συμφωνήσω με τον Σπίθα. Όσον αφορά κάποιες διαφωνίες με το κείμενο, μην τις κοπυπαστάρω κι εδώ γιατί θα σε κουράσω. Πάντως να προσθέσω ότι στα ξένα πανεπιστήμια όλοι οι φορέίς σέβονται τα πανεπιστήμια, κάτι που εδώ δεν συμβαίνει, μιας και ο καθένας τα θεωρεί τσιφλίκι τους.
Και όχι μόνο αυτά βέβαια...
Μόνο, Hades, που αυτές οι διαφωνίες είναι δευτερεύουσες. Ωστόσο, η απουσία σεβασμού στο πανεπιστήμιο και τον κοινωνικό του ρόλο, δε σημαίνει ότι θα φτάσουμε στο σημείο να καταργήσουμε τις διατάξεις βασικές ελευθεριών.
Μα δε νομίζω να ζήτησε κανείς κατάργηση ελευθεριών, και φυσικά δεν αναφέρομαι σε όσους εκ των προτέρων είναι γνωστό ότι πάντα ζητάνε τέτοια πράγματα. Όπως όμως είμαστε υποχρεωμένοι να διαφυλάττουμε τις ελευθερίες, έτσι είμαστε εξίσου υποχρεωμένοι και να σεβόμαστε και όσα βρίσκονται πίσω από τις ελευθερίες.
Γενικά, το μεγάλο θέμα μας ως κοινωνία, ως σύνολο, ξέρεις ποιο είναι; Ότι τα θέλουμε όλα κατά το δοκούν. Όπως μας καπνίσει, όπως μας γουστάρει. Και βάσει αυτού λαμβάνουμε και θέση κάθε φορά. Ούτε γνώσεις χρειαζόμαστε, ούτε καν κοινή λογική σε αρκετές φορές. Και το απάνθισμα που θα προκύψει, το ονομάζουμε εμπεριστατωμένη άποψη. Καλά κρασιά...
Hades, δε διαφώνησα με κάτι που είπες. Και τώρα συμφωνούμε. Όλοι μας έχουμε υποχρέωση να διαφυλάττουμε το άσυλο και να προστατεύουμε κάθε άσυλο και κάθε ελευθερία.
Το πρόβλημα είναι ότι κινούμαστε στην επιφάνεια. Δεν κοιτάμε, δε μας αφήνουν να κοιτάξουμε, τα ουσιώδη. Παρασυρόμαστε από τη δημοσιογραφική επιπολαιότητα, το λαϊκισμό και το εμπόριο της πληροφορίας.
Το άσυλο είναι το πρόβλημα τώρα ή τα μυαλά και οι πρακτικές κάποιων?
Για μένα το άσυλο εχει απωλέσει την πρωταρχική του σημασία.
Δεν με πειράζει να διατηρηθεί αλλά ούτε και να καταργηθεί υπο όρους.
Σκέφτομαι, "εδώ καράβια χάνονται...." και εμεις κουβεντιάζουμε για το "άσυλο".
Τάκη, για κάποιους στόχος είναι ο περιορισμός των ελευθεριών. Με το επιχείρημα ότι απειλούνται μόνο όσοι διαπράττουν αδικήματα (όπως τότε με τις κάμερες) έχουν βαλθεί να τις κόψουν όλες.
Με το τελικό σου σχόλιο συμφωνώ απολύτως. Ωστόσο, η κατάργηση του ασύλου αποτελεί μία άλλη μορφή της ίδιας επίθεσης. Ήταν αρχικά ορισμένα εργασιακά, αργότερα οικονομικά σε λίγο η ελευθερία έκφρασης. Ήδη έχει προχωρήσει τόσο η λογοκρισία στα ΜΜΕ (ιδιωτικά και κρατικά)
ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΦΑΙΡΙΚΟΤΕΡΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΑΝ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΛΑΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ :
http://tasosnastos.blogspot.com/2011/01/1.html
Θα ήθελα να έκουγα μια συγκεκριμένη-χειροπιαστή υπηρεσία που προσφέρει το "άσυλο" με τη σημερινή του μορφή.
Γιατί εκτός από μια "ιδεολογικοποιημένη αυθαιρεσία και παρανομία" δεν έχουμε δει κάτι θετικό.
Πέρα από την ελευθερία διακίνησης ιδεών και έρευνας, Άσκαρ; Ας αναρωτηθούμε τότε τι προσφέρει ο νόμος για την ανθρωποκτονία ή την ελευθεροτυπία. Θεωρείς ότι δεν είμαστε αρκετά δημοκρατικό πολίτευμα ώστε να είναι αυτονόητα;
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο!
Θέλω να σταθώ, όμως, σε κάτι άλλο: Το άσυλο εκτός από την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών διασφαλίζει και την έρευνα. Την έρευνα που τόσα χρόνια μιλώντας για την παιδεία (οι κατά καιρούς κυβερνήσεις) ξεχνούν να θίξουν. Για ποια έρευνα μιλάμε στο ελληνικό πανεπιστήμιο με την υποχρηματοδότηση που υφίσταται? Αναφερόμαστε στην έρευνα που κάνουν οι εταιρίες σε σχολές θετικών επιστημών και πολυτεχνικές σχολές? Έρευνα που νοικιάζει μηχανήματα στα πανεπιστήμια και διορίζει καθηγητές? Μια έρευνα που αγοράζει Porsche και σπίτια και αναβαθμίζει λέκτορες σε αναπληρωτές χωρίς να έχουν το παραμικρό διδακτικό έργο?
Γιατί σε άλλες χώρες το άσυλο τηρείται ακόμα και δεν καταργήθηκε;
Σε ποιές χώρες ξέρεις εσυ να υπάρχει τέτοιος νόμος;
Η αρχή -που πηγάζει από την ευρύτερη κοινωνική ηθική- περί σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, οδήγησε στην -αυτονόητη- απαγόρευση της ανθρωποκτονίας. Αφού όλοι σεβόμαστε αυτή την αρχή γιατί διατηρούμε το νόμο;
Προφανώς εννοείς ότι δεν εκτελούνται καταδίκες σε θάνατο.
Κατ΄αρχάς δεν ξέρω αν έχει καταργηθεί ή όχι αλλά αν δεν έχει δεν θα είχα αντίρρηση αντίστοιχα να διατηρηθεί ο νόμος για το άσυλο και όποτε γίνονται παρανομίες η πολιτεία να επεμβαίνει χωρίς τις γνωστές παλινωδίες για το ποίος θα είναι υπεύθυνος για την επέμβαση.
Και να σκεφτείς ότι η γενιά μου, και εγώ προσωπικά, αγωνιστήκαμε για το ασυλο αλλά ποτέ δεν έιχαμε φανταστεί ότι θα καταντήσει σε αυτή την αθλιότητα.
Snoopy, καλώς ήρθες. Σαφώς και δε θα διαφωνήσω για το ζήτημα της έρευνας. Σίγουρα υπάρχουν αξιόλογες προσφορές στη χώρο της επιστήμης από Έλληνες ακαδημαϊκούς, αλλά έντονο είναι και το φαινόμενο της απάτης/λογοκλοπής/νεποτισμού. Μία πρόταση για το φαινόμενο έκανα σε άλλο, πιο λογοτενχικό, ύφος κι εδώ.
Αθεόφοβε, τόσο στη Γαλλία όσο και στη Γερμανία υπάρχουν νόμοι για το άσυλο Σουηδία, Δανία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, ΗΠΑ κλπ. Απλά εκεί δε χρειάζεται να γίνονται τόσες αναφορές. Βασικά για την ανθρωποκτονία, αυτό που έγραψα εννοούσα. Υπάρχει ένα ολόκληρο πλέγμα απαγορεύσεων, ποινών και προϋποθέσεων. Γιατί τόσοι νόμοι επί ενός θέματος, όπου όλοι συμφωνούμε ηθικά & φιλοσοφικά; Ας καταργηθεί κι εκείνος. Ας καταργηθούν κι άλλοι νόμοι με τη βάση των οποίων συμφωνούμε (σεξουαλικά εγκλήματα, ελευθεροτυπία κλπ).
Ας σημειώσω και τούτο: κάθε νόμος που αναφέρεται σε ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες αποτελεί τη νομική διατύπωση μιας κοινωνικής αντίληψης. Αν σταματήσουμε τις νομικές αυτές διατυπώσεις, τότε χάνεται ένα μέρος του ίδιου του δικαιώματος. Η Φιλοσοφία του Δικαίου και η Ιστορία των Θεσμών θεωρούν αναγκαία προϋπόθεση για την επιβίωση ενός θεσμού τη νομική του διατύπωση. Αλλιώς σύντομα, ο θεσμός καταντά εσμός και σταδιακά χάνεται.
Ανοησιες!
Σαν μελη μιας θρησκευτικης και συντηρητικης κοινωνιας, δεν μπορειτε να φανταστειτε την ζωη σας χωρις ιερα και οσια. Σαν την εκκλησια με την αναγραφη του θρησκευματος στις ταυτοτητες. Αυτο που πρεπει να αναλογιστειτε ειναι οτι καθε εποχη εχει δικες της αξιες.
Εσύ, βέβαια, που είσαι δημοκράτης κι έχεις δημοκρατικές αξίες, κρύβεσαι στην ανωνυμία για να κρίνεις άτομα που τολμούν κι εκθέτουν απόψεις. Οποία δημοκρατικότητα και ηρωισμός να χαρακτηρίζονται φανατισμένοι άνθρωποι που μιλάνε επώνυμα...
@ δειμος του πολιτη
μαλλον με παρεξηγησες, δεν κατηγορησα κανενα για φανατικο, προς θεου, ουτε η ανωνυμια επηρεαζει την σοβαροτητα ή οχι των αποψεων μου.
Θα δωσω αλλο ενα παραδειγμα για να καταλαβεις τι εννοω. Παλια η μοιχεια θεωρουνταν πολυ σοβαρη πραξη και τιμωρουνταν απ`τον νομο. Σημερα εχει ξεπεραστει αυτο και δεν υπαρχει αντιστοιχος νομος. Ετσι πιστευω οτι σαν κοινωνια εχουμε εξασφαλισει την ελευθερη διακικηση ιδεων και δεν χρειαζομαστε ειδικο νομο για αυτο, ειναι αυτονοητο. Στο πανεπιστημιο πρεπει να συνεχισει να λειτουργει το ασυλο, αλλα οχι ποινικο ασυλο για ασχετους με το πανεπιστημιο και παρανομουντες.
Και παλι συγγνωμη, αν στο πρωτο μου σχολιο δεν εκφραστικα σωστα και δημιουργησα λαθος εντυπωση.
Αναιρώ το σχόλιό μου, ανώνυμε. ίσως εγώ δεν κατάλαβα το πνεύμα σου. Θυμίζεις το νόμο περί μοιχείας. Κι όμως υπάρχει ακόμα απαγόρευση της μοιχείας (έχει ενσωματωθεί στα αίτια διαζυγίου -δεν είμαι βέβαια νομικός). Θα μπορούσα να αντιτείνω το νόμο περί ανθρωποκτονιών ή το νόμο περί ελευθεροτυπίας. Αφού όλοι είμαστε ώριμοι ως κοινωνία γιατί διατηρούμε αυτούς τους δύο νόμους; Δεν υπάρχει ελευθερία έκφρασης ούτως ή άλλως; Προς τι η ύπαρξη του εν λόγω νόμου; Κι αφού όλοι κατακετραυνώνουμε και συμφωνούμε ηθικά κατά της ανθρωποκτονίας (του βιασμού κι ό,τι σχετικό θες), γιατί έχουμε την ανάγκη ενός νόμου;
Οι νόμοι, αγαπητέ/αγαπητή, προστατεύουν από τις εξαιρέσεις, όχι από την ομαλότητα. Ο νόμος θυμίζει και τιμωρεί. Κι εδώ είναι το πρόβλημα: ότι δε γίνεται χρήση του υπάρχοντος νόμου ως μέσο παραδειγματισμού, ύπαρξης κοινωνικής ειρήνης, προστασίας πραγματικής του ασύλου. Είναι άλλη μία διακωμώδηση των ατομικών μας ελευθεριών που σιγά σιγά περιστέλλονται.
Ας μην μιλησουμε για την φιλοσοφια των νομων, νομιζω δεν εχει νοημα για την συζητηση.
Δυο σημεια που αναφερεις ειναι οτι δεν εφαρμοζεται σωστα ο νομος για το ασυλο και δευτερο οτι προσπαθουν να περιστειλουν τις ατομικες ελευθεριες μας.
Πιστευω να συμφωνουμε οτι οι πανεπιστημιακοι ειναι υπευθυνοι για την σωστη ή μη εφαρμογη του.
Τοτε εχουμε δυο επιλογες, ή οι πανεπιστημιακοι ειναι ανωριμοι και ανευθυνοι, οποτε πρεπει να παρουν "το παιχνιδι πισω απο το παιδι πριν χτυπησει" ή εχουν συννενοηθει με τους πολιτκους για πλημμελη εφαρμογη του ασυλου με σκοπο την περιστολη των ατομικων ελευθεριων.
Βεβαια για να περιστειλλουν αυτες τις ελευθεριες σημαινει οτι μεχρι τωρα τις ειχαμε. Αυτο ομως δεν εμποδισε τους πολιτικους μας να μας χρεωσουν για 30 γενιες και βλεπουμε!
Συμφωνω με καποιους φιλους παραπανω που λενε οτι ολο αυτο ειναι ενα παιχνιδι συντεχνιακου συμφεροντος και τιποτα παραπανω. Εφτιαξαν το μαγαζακι τους με τα δικα μας λεφτα, των φορολογουμενων, και καλομαθανε στο ευκολο χρημα.
Συμφωνειςσ` αυτο; Και πως νομιζεις οτι μπορει πρακτικα να αντιμετωπισθει το θεμα;
Καμία ατομική ελευθερία, ανώνυμε, που άπτεται της ελευθερίας λόγου δεν είναι συντεχνιακό ζήτημα. Το μαγαζάκι τους πρέπει να γκρεμιστεί, όπως το 82 γκρεμίστηκε ο απαρχαιωμένος και συντηρητικός θεσμός της έδρας. Η πλημμελής εφαρμογή δε γίνεται όμως από την πλευρά μόνο των ακαδημαϊκών, αλλά και από εκτελεστικά όργανα. Για΄τι δεν επεμβαίνει η αστυνομία όταν τελούνται κακουργήματα; Γιατί η εισαγγελία δε δίνει σχετική εντολή; Γιατί δεν έχουν εκπονηθεί ειδικά επιχειρησιακά εκτόνωσης κρίσεων;
Τι έδειξαν τα γεγονότα στη Νομική (1)
Τα γεγονότα στη Νομική έδειξαν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η Ελληνική κοινωνία έχει περιέλθει σε μια κατάσταση που, πολύ δύσκολα πλέον, μπορεί να προσλάβει κάποιο δημόσιο συμβάν στις πραγματικές του διαστάσεις.
Ότι είναι επιρρεπής ανά πάσα στιγμή σε ακραίες τοποθετήσεις και υπερβολές.
Ότι κυριαρχείται από διάφορες φοβίες και ανασφάλειες, οικονομικές κύρια, αλλά και εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές. Ότι το μεταναστευτικό αποτελεί μια κύρια πηγή ανησυχίας, ότι κατανοείται αποκλειστικά σαν θέμα ασφάλειας. Ότι κάθε άλλη διάστασή του, για την Ελληνική κοινωνία, είναι δευτερεύουσα κι ασήμαντη (και πολύ περισσότερο η ανθρωπιστική, που ορθά επικαλούνται στη δήλωσή τους, οι δύο γνωστές συγγραφείς).
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο συντηρητικής αναδίπλωσης. Το υπέδαφος έχει διαμορφωθεί.
Δεν είναι το ενδιαφέρον για το άσυλο, που δήθεν παραβιάζονταν (που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν παρακωλύθηκε καμιά πανεπιστημιακή λειτουργία, ούτε έγιναν φθορές), όπως προφασίστηκαν τα μίντια, οι «προοδευτικοί» πανεπιστημιακοί και οι πολιτικοί διαφόρων αποχρώσεων. Αλλού πατούσαν. Στα υπαρκτά και αναπτυγμένα φοβικά αντανακλαστικά της Ελληνικής κοινωνίας, τα οποία φροντίζουν, κάθε φορά, να οργανώνουν και να προάγουν σε ένα παραπάνω επίπεδο, ως εμπορεύσιμο είδος προς πολιτική εκμετάλλευση.
Τα φοβερά και τρομερά σενάρια για μεγάλης κλίμακας επεισόδια έδιναν και έπαιρναν. Μια απλή και ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας από 250 μετανάστες, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, πήρε τη μορφή του κατεπείγοντος. Βρέθηκε ξαφνικά να κινδυνεύει η πολιτική γαλήνη του τόπου. Έπρεπε άμεσα να αντιμετωπισθεί. Με ολονύχτιες διαβουλεύσεις και τον μπαμπούλα των ΜΑΤ να απειλεί.
Η «λύση» της μεταφοράς σε άλλο κτήριο διακινείται στα κανάλια σαν επιτυχία. Μπορούν οι πολίτες της χώρας να κοιμούνται ήσυχοι. Εξουδετερώθηκε μια εσωτερική απειλή.
Και με τους μετανάστες τι θα γίνει;
Εκεί που βρίσκονται είναι ακίνδυνοι. Δεν θα ενδιαφερθεί γι αυτούς κανείς. Μόνο αν ξανα-υπάρξει πρόβλημα…. «ασφάλειας». Τότε μόνο θα επανέλθουν, οι πάσης φύσεως μηχανισμοί, του ανυπόληπτου πολιτικού συστήματος, και θα επιληφθούν του θέματος. Έως τότε δεν έχουν και πολλά ζητήματα να λύσουν με αυτούς.
Μέσα στην γενική παράκρουση που προκάλεσαν τα γεγονότα επανήλθε και το θέμα του ασύλου με πιο ακραίες τοποθετήσεις αυτή τη φορά. Η Ν.Δ. ζήτησε την άρση του ασύλου και κατέθεσε (ή πρόκειται να καταθέσει) ανάλογη νομοθετική ρύθμιση στη βουλή. Και το επόμενο βήμα ποιο θα είναι; Η επανίδρυση του σπουδαστικού τμήματος της Ασφάλειας που θα ελέγχει τις πολιτικές δραστηριότητες στα πανεπιστήμια. Εκεί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια η κατάργηση του ασύλου, στην εποχή της δικτατορίας και πριν από αυτήν. Πώς δηλ. οι άνθρωποι επανέφεραν την αγροφυλακή. Γιατί να μην επαναφέρουν και το σπουδαστικό της ασφάλειας. Έχουν κι αυτοί, σαν συντηρητικός χώρος, τις δικές τους εμμονές και κολλήματα.
Η έννοια του ασύλου είναι πολιτική. Μιλάμε για την ελεύθερη διακίνηση των πολιτικών ιδεών (όχι των επιστημονικών όπως συχνά αναφέρεται). Αυτή είναι η ιστορική σημασία του ασύλου στα Ελληνικά πανεπιστήμια. Οι συνθήκες που την επέβαλαν όντως έχουν αρθεί (χωρίς να γνωρίζει κανείς τι θα γίνει στο μέλλον). Και δεν είναι μόνο ιστορικοί και συμβολικοί οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να διατηρηθεί το άσυλο.
Τι έδειξαν τα γεγονότα στη Νομική (2)
Η επίλυση των όποιων προβλημάτων στα πανεπιστήμια δεν μπορεί να γίνεται μέσω της καταστολής. Έχει πολιτισμική ιδιαιτερότητα ο χώρος. Η πανεπιστημιακή κοινότητα, στο σύνολό της, πρέπει να προάγει τις πολιτικές διαδικασίες επίλυσης των όποιων προβλημάτων, να προάγει τον πολιτικό πολιτισμό και να πρωτοστατεί στην εμπέδωση της δημοκρατικής νοοτροπίας που χρειάζεται όσο ποτέ η Ελληνική κοινωνία.
Να μην καταφεύγει στις εύκολες λύσεις. Να αγκαλιάζει τα προβλήματα της κοινωνίας (και ένα από αυτά είναι και το μεταναστευτικό) και όχι να διαχωρίζεται από αυτά. Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε στα τελευταίο γεγονότα, η αγωνία της να απαλλαγή από τους μετανάστες, να τους «επαναπροωθήσει» στην κοινωνία, φανερώνει το χάσμα που την χωρίζει από αυτήν.
Το Πανεπιστήμιο όμως, πάνω από όλα, είναι κοινωνικός θεσμός. Η σύνδεση του πανεπιστήμιου με την κοινωνία (όχι μόνο με την οικονομία και την παραγωγή) θα παραμένει πάντα το κύριο ζητούμενο.
Οι λογικές περιχαράκωσης του πανεπιστήμιου στο επιστημονικό του έργο, η αποκοπή του από το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι, συνιστούν σήμερα τη βάση παραπέρα ανάπτυξης των συντηρητικών του χαρακτηριστικών. Η ανακοπή αυτής της πορείας είναι πολύ δύσκολη. Έχει πολλούς υποστηρικτές και εκτός πανεπιστημίου. Έχουν ανατραπεί οι συσχετισμοί. Αλλιώς δεν θα συνέβαιναν όσα συμβαίνουν.
Πολιτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
Πολιτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, (καλώς ήρθες στην παρέα μας και να έρχεσαι τακτικότερα)
Πραγματικά κάνεις ένα ολοκληρωμένο σχόλιο με τις εκ των υστέρων αποκαλύψεις, στη σωστή της βάση. Τα συντηρητικά και αντιδημοκρατικά ΜΜΕ εκμεταλλευόμενα τα ρατσιστικά και μισαλλόδοξα κοινωνικά σύνδρομα βρήκαν ευκαιρία και να αποπροσανατολίσουν και να επιτεθούν στο άσυλο (και εννοείται σε μετανάστες και κόμματα).
Για πολλούς λόγους (μεταξύ των οποίων οι δράσεις παρατάξεων -και της ΠΚΣ και των ΕΑΑΚ ακόμα-, ο συντεχνιασμός των καθηγητών και κακή διασυνδεσή τους με την επιχειρηματικότητα) έχουν θέσει τα πανεπιστήμια μακριά από την κοινωνία και της ανάγκες της.
Για παράδειγμα (το έθεσα κάποτε στο δοκίμιό μου για την άγνοια και τη μελέτη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση) γιατί οι επιστήμονες δε βγαίνουν συχνότερα σε ημερίδες, ειδικά σεμινάρια κλπ;
Δημοσίευση σχολίου