Γράφαμε την άλλη φορά για την τυμβωρυχία του "δημοκρατικού" δανεισμού και την απαίτηση των δανειστών και την κυβερνητική αποδοχή εισαγωγής ειδικής ρήτρας στο Σύνταγμα για την προτεραιότητα της απόδοσης των οφειλών προς εκείνους.
Δεν μπορούμε όμως να περάσουμε τόσο εύκολα ούτε τούτο το θέμα ούτε ακόμα και τις συνέπειες. Η υπερψήφιση αυτού του όρου δε σήμαινε μόνο αποδοχή της παρέμβασης των εταίρων σε κυριαρχικά πολιτειακά ζητήματα, αλλά άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου ώστε να έχουμε τακτικές παρεμβάσεις σε πολιτικά και πολιτειακά ζητήματα.
Ήδη καταγράφεται η στάση του Γιούκγκερ η οποία συνιστά ωμή παρέμβαση στη δημοκρατική κυριαρχική απόφαση των πολιτών. Είναι μία καταφανής παρέμβαση ενόψει εκλογών σε μία χώρα με άμεσες απειλές για αποφάσεις ενός ολόκληρου λαού. Σημειωτέον ότι για πρώτη φορά στην ΕΕ επιχειρείται τέτοια χειραγώγηση εκλογικού σώματος και μάλιστα υπέρ των ιδιωτικών εταιρειών (τράπεζες). Ουσιαστικά μία χώρα που στηρίζεται στο ανεξέλεγκτο τραπεζικό κεφάλαιο και τις ανεξέλεγκτες καταθέσεις (ξέπλυμα μαύρου ή βρώμικου χρήματος), επεμβαίνει επί των πολιτικών εξελίξεων μιας άλλης χώρας, υπέρμετρα μεγαλύτερης πληθυσμιακά και σε κύκλο εργασιών.
Βέβαια, στην Ελλάδα όχι μόνο υπακούμε απαιτήσεις επέμβασης στο Σύνταγμα ούτε απλά μόνο τρώμε τέτοιες απειλές ώστε οι πολίτες να μην υπερψηφίσουν αριστερά κόμματα, αλλά αποπροσανατολίζομαστε με τα γενόσημα.
Το ζήτημα δεν είναι τα γενόσημα, αλλά η αντιμεταρρύθμιση της υγείας. Και δυστυχώς σε τούτο το παιχνίδι μπήκαν (συνειδητά;) και οι γιατροί. Από ένα ολόκληρο νόμο, μόνο στα φάρμακα μένουν τα κανάλια/διαμορφωτές γνώμης δείχνοντας ότι ο νόμος είναι καλός και πως οι γιατροί διαφωνούν μόνο και μόνο επειδή θα χάσουν μίζες. Ας αναλάβουν και οι γιατροί τις ευθύνες τους. Ας πάρουν και οι φαρμακοποιοί θέση για τα φάρμακα κι όχι μόνο για τα συντεχνιακό οικονομικό συμφέρον.
Οι κορόνες για δήθεν "εξορθολογισμό των δαπανών", για το "νοικοκύρεμα της σπατάλης" για χτύπημα της διαφθοράς, της μίζας και των κομπιναδόρων, είναι το προπέτασμα καπνού για να κρύψουν τις περικοπές στην υγεία. Την ίδια στιγμή, η πρόληψη γίνεται ατομική ευθύνη (ανάλογα βέβαια με τη μόρφωση και την οικονομική δυνατότητα). Και φυσικά, όπως είχαμε συγχωνεύσεις σχολείων έτσι πια έχουμε και συγχωνεύσεις ή κλείσιμο νοσοκομείων, κλινικών ή κατάργηση τμημάτων. Αλλά η δημοκρατία κι η πολυφωνία των μίντια καλά κρατούν για τα γενόσημα…
Ας μην παραβλέπουμε όμως και μία άλλη διάσταση. Τα γενόσημα δεν παύουν να είναι προϊόντα επιχειρήσεων. Ουσιαστικά στοχεύουν μαζί με τα άλλα να μοιράσουν και την πίτα σε περισσότερες επιχειρήσεις (γνωστές κι όχι) ώστε ο ανταγωνισμός να είναι κερδοφόρος για περισσότερους.
Διαβάζουμε δε ότι οι πρώτοι που διαφωνούν με τα γενόσημα είναι οι ελληνικές φαρμακευτικές εταιρείες παραγωγής γενοσήμων γιατί θίγονται τα συμφέροντά από το άνοιγμα της αγοράς και τις προμήθειες με βάση τη χαμηλότερη τιμή, ανεξαρτήτως προέλευσης. Πρόκειται για καθαρή σύγκρουση συμφερόντων, καθώς οι ίδιοι στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν δήλωσαν ξεκάθαρα πως ο κλάδος εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας (που στηρίζεται στην κατασκευή γενοσήμων) θα οδηγηθεί σε αφανισμό. Ουσιαστικά, τόσα χρόνια οι επιχειρήσεις τούτες υπερπροστατεύονταν από το ελληνικό κράτος και τώρα πλέον που η δράση απειλούνται. Από την άλλη, έχουμε τους γιατρούς. Είναι εύκολο να πούμε ότι απειλούνται συμφέροντα των γιατρών, αλλά τούτο δε δικαιολογεί τέτοια επιθετική στάση από τον ιατρικό σύλλογο. Ουσιαστικά οι γιατροί ποντάρουν στα γενόσημα προκειμένου να ξεσηκώσουν τους πολίτες με αφορμή τούτο κατά του νόμου γενικότερα. Λέγεται ότι το θέμα ανακινήθηκε για να εξυπηρετηθούν πέντε ξένες μεγάλες εταιρίες γενοσήμων (Actavis -Ισλανδία-, Μylan και Watson -ΗΠΑ-, Teva -Ισραήλ- και Ranbaxy -Ινδία).
Δηλαδή τόσο οι εταιρείες, όσο και οι γιατροί ο καθένας για τα δικά του συμφέροντα, αποπροσανατολίζουν τους πολίτες με τη βοήθεια των μέσων επικοινωνίας. Ουσιαστικά δηλαδή τη στιγμή που ο νεοφιλελευθερισμός ακόμα μία φορά χτυπά την υγεία και διαλύει κάθε υγειονομικό σχεδόν θεσμό (που ήδη είχαν οδηγήσει σε διάλυση με την επιτρεπόμενη αδιαφάνεια, τη συμμετοχή ιατρών και πολιτών σε αδιαφανείς διαδικασίες και φακελάκια κλπ). Υπενθυμίζεται ότι η φαρμακευτική δαπάνη ανέρχεται σε 3,6% της συνολικής δαπάνης για την Υγεία. Κύριος σκοπός είναι να μετακυλιστεί η φαρμακευτική δαπάνη στους ασφαλισμένους.
12 έκριναν :
Βρε αφήστε τα φάρμακα και τα γενόσημα!
Άμα αρρωστήσετε, κάντε κανένα τάμα και κοιμηθείτε ήσυχοι...
Έτσι και την ψυχή σας θα σώσετε και τα ασφαλιστικά ταμεία!
Σχετικά με το θέμα των γενοσήμων μόλις ανήρτησα και εγώ ένα πόστ που αναφέρεται στο θέμα :ΤΑ ΓΕΝΟΣΗΜΑ ΚΑΙ Η ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ
Είναι υποχρέωση του κράτους να κάνει οικονομία στα έξοδα του ώστε να μπορεί να βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους για περισσότερο χρόνο, και η οικονομία αυτή σημαίνει τον συνδυασμό χρήσης generic drugs και την χρήση όσο λιγότερων φαρμάκων γίνεται. Η χρήση των generics πρέπει να είναι νομοθετημένη και ο ασθενής να έχει δικαίωμα συγκεκριμένης μάρκας μόνο αν πληρώσει ο ίδιος την διαφορά από την τσέπη του. Η τιμή των generics πρέπει να έχουν πραγματική διαφορά από τα φάρμακα που κατασκευάζονται από γνωστή μάρκα. Και οι γιατροί πρέπει να φέρονται σαν θεραπευτές και όχι σαν συνταγογράφοι.
Αυτά όλα ισχύουν και είναι γνωστά έξω. Στην Ελλάδα προς τι αυτή η συζήτηση σαν να πρόκειται για κάτι καινούργιο που χρειάζεται εξιχνίαση και εξήγηση;;;
Να δεις που στο τέλος ο κόσμος θα αρχίσει να πηγαίνει στους γιατρούς με δύο φακελάκια. Ένα το αναμενόμενο, και ένα έξτρα για να γράψει φάρμακο μάρκας. Στην Ομόνοια δυτικά θα είναι οι έμποροι ναρκωτικών και ανατολικά οι έμποροι φαρμάκων μάρκας. Γιατί; Γιατί όσους νόμους και να περάσουμε, ο κόσμος στην Ελλάδα πιστεύει αυτά που πιστεύει και θέλει αυτά που θέλει. Τα ταξιδιωτικά γραφεία θα αρχίσουν να οργανώνουν εκδρομές στο Λονδίνο συμπεριλαμβανομένης επίσκεψης σε γιατρό και αγοράς φαρμάκων μάρκας από το Χάροντς.
Τελικά Δήμο το μόνο που μας σώζει είναι αν ξεκινήσει παιδεία για τις επόμενες γενεές τώρα. Αλλά φοβάμαι ότι και αυτή μας τελείωσε...
Άσκαρ, λες ο Γιαχβέ να κοιτάξει εμάς; Μπα δεν το νομίζω φίλε...
Αθεό, χαίρομαι που συμφωνούμε επί του θέματος, είσαι και ειδικός. Βέβαια, ο μόνος σοβαρός αντίλογος είναι ότι ο ελληνική φαρμακοβιομηχανία θα πιεστεί από τον ανταγωνισμό (υποτίθεται αναπτυξιακή ήσαν η στήριξη. Γιατί όμως τότε κερδίζουν μεγάλους διαγωνισμούς με μικρότερες τιμές στο εξωτερικό;
Δημήτρη, και λες κατά τη γνώμη μου τα αυτονόητα. Αλλά το θέμα των γενοσήμων υπάρχει ως κυρίαρχο θέμα μόνο στα κανάλια. Κι εκεί εστιάζω το ζήτημα. Υπάρχει το σκεπτικό ότι ο γιατρός οφείλει να γνωρίζει το σκεύασμα του ασθενούς κι όχι μόνο τη δραστική ουσία. Θεωρητικά το δέχομαι, αλλά και πάλι ο ντόρος είναι υπερβολικός κι αποπροσανατολιστικός.
Συμφωνώ. Άλλωστε ξέρεις τίποτα στην Ελλάδα που να μην είναι αποπροσανατολιστικό; Το ενδιαφέρον είναι τι ποσοστό οφείλεται σε συμφέροντα και τι σε αγγραματοσιά/βλακεία (έστω και των λεγομένων "δημοσιογράφων"). Φοβάμαι ότι το δεύτερο είναι σεβαστό ποσοστό.
Η θεωρία είναι ότι μόνο η δραστική ουσία έχει σημασία. Αλλά είναι γεγονός ότι τα ποσοστά ασθενών που αντιδρούν θετικά σε συγκεκριμένες δραστικές ουσίες κυμαίνονται (λίγο) ως προς τον βαθμό του αποτελέσματος μεταξύ διαφόρων μαρκών, και μεταξύ των μαρκών, και μεταξύ των generics του κάθε συγκεκριμένου φαρμάκου. Ένα από τα καλύτερα παραδείγματα, και σε φάρμακο που δεν χρειάζεται συνταγή, είναι η δραστική ουσία IBpruffen, που είναι αντιπυρετικό-αντιφλεγμονικό--μυοχαλαρωτικό-παυσίπονο. Στις ΗΠΑ βγαίνει σε 2-3 γνωστές και ακριβές μάρκες, συν generic, αλλά μια μάρκα, η Mottrin, έχει αισθητά καλύτερα αποτελέσματα επί χρόνια δοκιμών σε σεβαστό ποσοστό ατόμων που δεν βρίσκουν τα ίδια αποτελέσματα σε άλλες μάρκες της ίδιας δραστικής ουσίας. Στην Ελλάδα αυτό έρχεται σαν Bruffen -δεν ξέρω αν είναι μάρκα ή generic, πάντως δεν έχει την παραμικρή αποτελεσματικότητα. Το Bruffen της Ελλάδας είναι για πέταμα μπροστά στο Mottrin. Από την άλλη μεριά το Depon το παίρνετε στην Ελλάδα σαν να έχει χρυσόσκονη κι εμένα δεν μου έχει κάνει ποτέ τίποτα.
Νομίζω το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα δεν είναι καν το 200% πάνω που έχει σε σύγκριση με άλλα κράτη όσον αφορά το γράψιμο συνταγών. Κατά την γνώμη μου το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ότι τα generics στην Ελλάδα είναι πολύ ακριβότερα από αλλού. Και αυτό δενείναι θέμα βλακείας αλλά θέμα πλιάτσικου.
Άρα, θα ήταν σωστό νομίζω, επειδή ποτέ δεν θα βγάλει κανείς άκρη αντικειμενική, το κράτος να επιβάλει generics, το κράτος να επιβάλει σημαντικές διαφορές στις τιμές των generics από τις μάρκες, το κράτος να επιβάλει συστηματικούς έλεγχους και ποινές στους φακελάκηδες συνταγογράφους, και όποιος θέλει φάρμακο μάρκας να το πληρώσει από την τσέπη του. Έτσι τουλάχιστον θα συνεχίσει να παρέχει κάτι το κράτος γιατί όπως είμαστε σήμερα δεν έχει λεφτά να παρέχει τίποτα.
Δημήτρη, με τόσα συμφέροντα που παίζονται, επιχειρηματικά και μιζών και οικονομικά (νεοφιλελευθερισμός και λογική περιστολή άσκοπων δαπανών), δεν υπάρχει σίγουρα αντικειμενική άκρη. Το πρόβλημα δεν είναι η απελευθέρωση και ο ανταγωνισμός. Προσωπικά είμαι υπέρ του ανταγωνισμού σε πληθώρα οικονομικών κι επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αλλά με τακτικούς ελέγχους. Το πρόβλημα του ελληνικού κράτους (ακόμα χειρότερη λογική του νεοσυντηρητισμού, όπως το λένε στην αμερικανική ήπειρο) είναι η παντελής απουσία ελέγχων, η διάλυση πρώτα των ελεγκτικών μηχανισμών (και μετά της γραφειοκρατίας, λέμε τώρα).
Μα όταν οι ίδιοι οι γιατροί δεν έχουν εμπιστοσύνη σ'αυτά τα φάρμακα πως θα'χει ο ασθενής!
Και έπειτα γιατί να γίνουν 2κατηγοριών ασθενείς οι έχοντες που θα χρησιμοποιούν τα πρωτότυπα και οι ψωριάρηδες με τα γενόσημα?
Ηδη έχουν κουτσουρέψει την δημόσια υγεία τι θέλουν πια?
Καλή εβδομάδα!
Ζουζού, σε καταλαβαίνω. Η μόνη διαφορά στα φάρμακα είναι το ποιος έχει την πατέντα, ποιος το έφτιαξε πρώτος ένα φάρμακο κι όχι στην ουσία. Για δε τη διαφωνία των γιατρών, μάλλον έχω άλλη άποψη, όπως είδες στο κείμενο.
Καλή μας βδομάδα.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε, για πάρα πολλά, αν όχι για όλα τα μέχρι τώρα ισχύοντα σε κάθε επίπεδο...
Έτσι, ακριβώς, Καίσαρα
Δήμο, πρώτα απ' όλα η παρέμβαση του Γιούνκερ είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και νομίζω ότι έπρεπε να έχει καταδικαστεί από ολόκληρο τον (υποκριτικό) πολιτικό κόσμο εντός κι εκτός της χώρας.
Όσον αφορά στα γενόσημα, σίγουρα από πίσω κρύβονται πολλά και μεγάλα συμφέροντα. Προσωπικά με αφήνει αδιάφορο όλο αυτό το πράγμα και από τη στιγμή που ο ΕΟΦ με διαβεβαιώνει πως είναι ασφαλή και κάνουν τη δουλειά τους καλά, τότε δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη χρήση τους, για μένα μιλάω πάντα.
Και συμφωνούμε απολύτως, Κώστα.
Δημοσίευση σχολίου