Νέος ΚΟΚ προς των πυλών

Το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας είναι γνωστό. Γνωστό; Μάλλον οι αριθμοί είναι γνωστοί. Έγραψα και παλαιοτέρα για αυτά, αλλά οι στατιστικές των νεκρών και των τραυματιών αυξάνονται. Οδηγοί με πολλά πάνω από τα 40 χιλιόμετρα την ώρα τρέχουν στην πόλη, οδηγούν μηχανάκια χωρίς κράνος, το πορτοκαλί αντί να αποτελεί αίτιο επιβράδυνσης, προκαλεί την επιτάχυνση του οχήματος, ζαντολάστιχα των 300 € αντί για παιδικό κάθισμα των 120 €, μάνες δολοφόνοι με το μωρό αγκαλιά χρησιμοποιώντας το ως αερόσακο για να σωθούν εκείνες, παιδιά όρθια στο πίσω κάθισμα και φυσικά μονίμως ελεύθερα είναι η εικόνα στους δρόμους σήμερα. Βέβαια κι εσύ αναγνώστη τόσο ακόμα έχεις να προσθέσεις και περισσότερα.

Ο νέος ΚΟΚ προ των πυλών με αυστηρά πρόστιμα και σκληρές ορισμένες ποινές. Η αμφιβολία μου είναι όμως στην αποτελεσματικότητά του. Άπειρα τα παραδείγματα υψηλών προστίμων που τελικά δεν έχουν αποτέλεσμα.

Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι η ποινή δεν πρέπει να είναι εξοντωτική. Και όταν είμαστε υποχρεωμένοι να την επιβάλλουμε οφείλει να χτυπά το αίτιο παρανομίας. Ως γνωστόν, τα νέα αυστηρότατα πρόστιμα (της τάξεως του ενός μηνιάτικου) θα επιβαρύνουν σαφώς τα φτωχότερα στρώματα. Από την άλλη όμως και αυτό είναι το σημαντικότερο, δε τιμωρούν το δράστη μόνο, αλλά την οικογένειά του.

Το πρόστιμο είναι απλά η εύκολη λύση της τιμωρίας του ασθενούς και όχι της θεραπείας του. Εξοντώνει οικονομικά, ψυχολογικά και φυσικά το δράστη και την οικογένειά του χωρίς απόδειξη ότι θα φέρει αποτελέσματα στη μείωση των τροχαίων. Αντίθετα, δίνει την εικόνα στον παρανομούντα ότι απλά είναι ένα ακόμα τρόπος να κερδίσει το κράτος χρήματα εις βάρος του.

Ας τονίσω εδώ ότι θεωρώ κάθε έναν που παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη ή προτεραιότητα ή τρέχει κτλ, εν δυνάμει δολοφόνο. Δε συμπαραστέκομαι κανέναν -όπως κι εγώ δέχτηκα την κλίση μου αδιαμαρτύρητα, επειδή έφταιγα- κι ούτε δικαιολογώ το κατά λάθος ή τυχούσα αφηρημάδα. Και στο πιστόλι δε δικαιολογείται η εκπυρσοκρότηση.

Ίσως γράφω ακατάσχετα φλυαρώντας και χωρίς δομή ή μέθοδο, αλλά είμαι αγανακτισμένος όταν βλέπω το Κράτος -που λόγο ύπαρξης έχει τη δική μας εύρυθμη συμβίωση- να εξοντώνει δράστες χωρίς να προβαίνει καν σε πρόληψη. Είναι το ίδιο το Κράτος που εξετάζει παρανομίες (οπισθογωνία) για δίπλωμα οδήγησης, που δεν απαιτεί εκπαίδευση ουσιαστική, αλλά μόνο τη διενέργεια εξετάσεων, που κρατά τους ήδη κατηγορούμενους για δωροληψία εξεταστές. Το ίδιο το Κράτος που φοβάται να βάλει την οδική συμπεριφορά στα σχολεία (και το κάνει αποσπασματικά ως μάθημα δευτερεύον και όχι βιωματικά).

Τέλος, είναι το Κράτος που αφαιμάζει οικονομικά την οικογένεια του δράστη και απλά δεν του παίρνει το δίπλωμα και την άδεια οδήγησης με την πρώτη. Πότε επιτέλους το Κράτος αυτό θα αναλάβει τις δικές του ευθύνες (εκπαίδευσης και αστυνόμευσης) και δεν θα επιφέρει την εξόντωση των πολιτών επιρρίπτοντας σε αυτούς την όποια ευθύνη; Πότε θα επενδύσει στην πρόληψη;