συνήθισα το σκοτάδι

Το δοκίμασα αλλά δε μου πάει.
Δεν είμαι ο τύπος που μπορεί να περιμένει.
Δεν είμαι ο άντρας που κάποτε ρωτούσες
‘έφαγες καλέ μου; Μην πίνεις άλλο, σε παρακαλώ’.
Πέρασα πάνω από ένα χρόνο εξαχρειωμένος στο περιθώριο,
στα άκρα μιας κοινωνίας αγνώστων,
κατρακυλούσα στην πλαγιά του όρους των ανέργων
μα κάθε φορά πάλευα να ξαναμεταφέρω το λίθινο όγκο στην κορφή.
Έπαιξα κι εγώ το δικό μου ρόλο στο συστημικό μας θέατρο,
Ήμουν θαρρώ καλός ηθοποιός, όχι κομπάρσος,
στην περιφερειακή μικρή μας σκηνή
δέχτηκα εύκολα το ρόλο από το θιασάρχη
χωρίς να προσευχηθώ στη μούσα
και τώρα φτάνει η νέμεσις,
έγινα όλα όσα κατηγορούσα.
Σε μια γλάστρα ποτίζω την αισιοδοξία μου με αλκοόλ
και λιβανίζω τον αέρα με καιόμενο καπνό,
αφιονίζω κάθε μου κύτταρο,
πριν προλάβουν να με αποκοιμήσουν οι οθόνες.
Μα δεν μπόρεσα να ταΐσω την ψυχή μου και τρέχω σε εκκλησίες
ξεπουλώ τα υπάρχοντά μου στον πάγκο
σε τιμές λιανικής, τιμές κρίσης με έκπτωση μεγάλη,
συνήθισα το σκοτάδι…
Ακόμα αναζητώ την αυτοεκτίμησή μου
αξίζω πολύ περισσότερα,
θέλω κι άλλα, δε θα μείνω εδώ…
Μερικές φορές με τρομάζει αυτή μου η ηρεμία,
η υποκριτική δύναμη που διαχέεται,
τι μένει άραγε όταν πέφτουν οι μάσκες;
Πώς αντιδρά το κοινό όταν αποκαλυφθεί
η ανθρώπινη διάσταση του υποκριτή;
Αισθάνομαι τάσεις φυγής…

11 έκριναν :

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σε βλέπω σιγά-σιγά να το γυρίζεις και στο άντερ-γκράουντ!

Swell είπε...

Ενδεχομένως και σε τζάνκι...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και πού είστε ακόμα. Πάντα ήμουν προοδευτικός, αλλά με ροζοσπαστικοποίησαν. Και τα λόγια πια στερέψαν. Δεν είναι εποχή για αναλύσεις (ίσως για να πείσουμε εκείνους που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα κι είναι πολλοί ακόμα πολίτες). Είναι εποχή για λίγα λόγια, μεστά, ειλικρινή και μετά για δράση.

Νέστορας είπε...

μαζί σου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ελπίζω, και όλοι άλλοι, Νέστορα, ελπίζω κι άλλοι ακόμα, χιλιάδες.

Θανασης Ξ. είπε...

Δήμο καλημέρα..

Αυτό το 'όρος των ανέργων' θα συνεχίσει να ..ψηλώνει. Θα ψηλώσει πολύ περισσότερο. Μπορεί και να γίνει ..Έβερεστ. Τους τρομάζει. Ξέρουν πως με Καμένους και Ντόρες και Ψωμιάδηδες δεν βολεύεται. Σήμερα 'συσκέπτονται' για την 'ανεργία' στις Βρυξέλλες. Θα μοιράσουν ψίχουλα. Είναι σίγουρο. Αρκεί τότε να μην ..ξεχασουμε το σκοτάδι που αντικρύσαμε...

αθεόφοβος είπε...

Νομίζω πως ο ποιητικός σου λόγος είναι πιο καίριος και αποτελεσματικός από τα κείμενα σου και επιμένω πως με εξέπληξες μετά από τόσα χρόνια που σε διαβάζω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θανάση, ακόμα σαν το Σίσυφο ανεβαίνουμε... Και σταματημό δεν έχει, φίλε.

Αθεό, με συγκινείς. Μετά από 6 χρόνια παρέας, με συγκινείς. Είπαμε: η ποίηση είναι ένα όπλο για να μεταφέρουμε τις ιδέες και το συναίσθημά μας. Καλές οι αναλύσεις, οι προτάσεις κι οι κρίσεις, αλλά θέλουμε κι άλλα όπλο σε τούτο τον πόλεμο...

Ανώνυμος είπε...

Λέξη προς λέξη πραγματικό το ποίημά σου. Όταν σκέφτομαι σε τι κατάσταση έχουμε φτάσει και εξακολουθούμε να στεκόμαστε στο χείλος του γκρεμού αλλά δεν θέλουμε ωστόσο να πέσουμε, τότε ναι, είμαστε άξιοι της μοίρας, υπεύθυνοι, βυθισμένοι στο σκοτάδι της ατομικής υποκρισίας, μέσω και έξω, στο μυαλό και στην καρδιά. Και λέω στην καρδιά διότι τις επαναστάσεις τις κάνουμε μόνο για το δικό μας στενό περιβάλλον, την βοήθεια την προσφέρουμε πάλι στα περιορισμένα όρια του προσωπικού μας κοινωνικού δικτύου, αλλά από κει και πέρα σε συλλογικό επίπεδο, κοιτάμε αλλού, παραμένουμε στο σκοτάδι καιαναρωτιέμαι και γω ''πώς αντιδρά το κοινό όταν αποκαλυφθεί
η ανθρώπινη διάσταση του υποκριτή;''

Εξαίσιο! Καλό σου βράδυ Δείμε!!

Caesar είπε...

Μανιφέστο, καλλιτεχνικού περιεχομένου με κοινωνικό αντίκτυπο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

maviakoufetaria, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Έτσι, ακριβώς είναι και θέλουν αγώνα τούτες οι μέρες.

Καίσαρα, δεν είμαι του μεταμοντέρνου, το ξέρεις πια. Κατάλαβες μετά από ποιήματα πώς βλέπω την ποίηση. Πρέπει να μεταφέρει μηνύματα, συναίσθημα και να οδηγεί κάπου. Ρεαλιστική μεταμοντέρνα ποίησης αντίδρασης θα την έλεγα...

ShareThis