αλλάζουμε το μέλλον που άλλοι σχεδίασαν για εμάς

Οι ελληνικές εκλογές αποτελούν ένα πολιτικό γεγονός που επηρεάζει όλη την Ένωση. Τα αποτελέσματα της 6ης Μάη σε μία χώρα που αποτέλεσε τον κεντρικό πυρήνα προεκλογικών δεσμεύσεων σε πολλές χώρες και παρουσιάστηκε από μέρος του τύπου ως το κακό παιδί, διαμορφώνει ένα άλλο κλίμα στη γηραιά ήπειρο με σημαντικές επιδράσεις σε όλο τον πλανήτη και τις αγορές.
Εκείνοι προ λίγων ημερών διατείνονταν ότι η πολιτική λιτότητας δεν αλλάζει και συνιστά μονόδρομο, σήμερα εμφανίζονται τιμητές και πολέμιοι του μνημονίου. Πληθαίνουν οι φωνές στην Ευρώπη που μιλούν για ανάπτυξη, αλλά κι η αγωνία εκείνων που επένδυσαν στις διαλυτικές πολιτικές λιτότητας, βλέποντας μέρος του λαού να αντιδρά δυναμικά. Στην ουσία οι εκλογές της 6ης Μάη ήρθαν να απαντήσουν στην παραληρηματική σκιά του νεοφιλελευθερισμού, στον εκφυλισμό της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης.
Η αριστερή προοπτική των προηγούμενων εκλογών δεν αποτελεί μια απλή πρόσθεση κινημάτων, αλλά προτείνει μια στρατηγική χειραφέτησης. Ξεκάθαρα πολιτική, γνωρίζει ότι η κατάκτηση του κράτους αποτελεί στοιχείο αποφασιστικής σημασίας για την εκκίνηση μιας διαδικασίας μετασχηματισμού της κοινωνίας. Γνωρίζει όμως και ότι αυτή η κατάκτηση θα είναι ανίσχυρη αν δεν συνοδεύεται από λαϊκές κινητοποιήσεις μεγάλης κλίμακας.
Όσο όμως και το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου να ταρακούνησε τα ήρεμα ευρωπαϊκά ύδατα, σίγουρα το καράβι της λιτότητας δε βουλιάζει έτσι απλά. Ωστόσο, οι τόσο συχνές δηλώσεις των Ευρωπαίων πολιτικών και οι τακτικότατες παρεμβάσεις τους (που εκμεταλλεύονται για εσωτερική προεκλογική κατανάλωση τα δικά μας μέσα χειραγώγησης) δείχνουν ακριβώς τον πανικό τους. Γιατί ίσως μία Ελλάδα αντέχεται ως γεγονός να βγει από τη μονόπλευρη πολιτική της λιτότητας ή να κάνει έλεγχο του δημόσιου χρέους της. Αντέχεται όμως το παράδειγμα που θα δημιουργήσει και το προηγούμενο; Η Ευρώπη τρέμει, οι αγορές ακόμη μία φορά δείχνουν ότι δε νοιάζονται για τους λαούς, γιατί ακριβώς δε γνωρίζουν δημοκρατικές διαδικασίες και λαϊκές αντιστάσεις.
Η Ευρώπη συγκλονίστηκε με το χαστούκι που έδωσαν οι ¨Έλληνες πολίτες στους εκπροσώπους των πολυεθνικών και της λιτότητας. Βγήκε ένα μήνυμα ενάντια στο μέλλον που επιχείρησαν να φτιάξουν, ένα μέλλον κοινό για τους Ευρωπαίους πολίτες, σκιερό κάτω από το φάντασμα της εξαθλίωσης και της υποταγής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ποιότητας ζωής στους αριθμούς και τα οικονομικά υπερκέρδη.
Στην Ελλάδα όμως οι πολιτικοί σχηματισμοί επιλέγουν την πολωτική πολεμική κατά της Αριστεράς. Τι κι αν σημειώνεται από αριστερούς ομιλητές και σχολιαστές ότι δε θα βγούμε από το ευρώ, γιατί στο κάτω κοστίζουμε λιγότερο μέσα.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν τυχαίο γέννημα, ούτε απλά θέμα αγανάκτησης όπως τόσο εύκολα προπαγανδίζεται. Η αμφισβήτηση ανδρώθηκε μέσα στα κοινωνικά κινήματα, δυνάμωσε, μεταφέρθηκε για πρώτη φορά από τη σφαίρα της κοινωνικής επιρροής των κομμάτων της αριστεράς, σε εκλογική επιρροή. Η αυτοπεποίθηση ρίζωσε μέσα από τα κινήματα και τους αγώνες, μέσα από απεργίες, δράσεις κατά της λιτότητας. Η οργή έγινε κίνημα και το κίνημα έγινε ψήφος με κεντρικό το αλλάζουμε τη μοίρα μας, αλλάζουμε το μέλλον που άλλοι σχεδίασαν για εμάς.
Το πολιτικό ζήτημα της 6ης Μάη ήταν η αποδοκιμασία της διάλυσης του κράτους (βλ. μεταρρυθμίσεις) και της λιτότητας. Το πολιτικό ζήτημα της 17ης Ιούνη είναι η προστασία της υγείας μας, της αξιοπρέπειάς μας, της τροφής μας και την επιβίωσής μας. Το νέο διακύβευμα ξεπερνά όμως τα στενά ελληνικά όρια και απέκτησε πια ευρωπαϊκή προοπτική. Δεν αποφασίζουμε μόνο για εμάς, αλλά φωνάζουμε εκ μέρους όσων δεινοπαθούν από νεοφιλελευθερισμό, προβάλλουμε αντίσταση-με τρόπο ειρηνικό κι ανώδυνο- απέναντι στις επιθέσεις όσων επιμένουν να θησαυρίζουν σε βάρος δικό μας και των άλλων Ευρωπαίων πολιτών.
Το διακύβευμα της 17ης Ιούνη είναι δείξουμε ότι δε φοβόμαστε της τρομοκρατία που μας επιβάλλουν τα μίντια και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της λιτότητας και της κρατικής αποδιοργάνωσης, εκείνοι που έφτιαξαν και υπερασπίζονται ακόμα το γραφειοκρατικό τέρας και όψιμα το διαλύουν εκ θεμελίων.

17 έκριναν :

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν τυχαίο γέννημα, ούτε απλά θέμα αγανάκτησης όπως τόσο εύκολα προπαγανδίζεται. Η αμφισβήτηση ανδρώθηκε μέσα στα κοινωνικά κινήματα, δυνάμωσε, μεταφέρθηκε για πρώτη φορά από τη σφαίρα της κοινωνικής επιρροής των κομμάτων της αριστεράς, σε εκλογική επιρροή. "

Και τελικά θα συμφωνήσουμε, ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που δεν χωράν λαίκισμοί και διγλωσσίες ;;

"ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία πρόθεση να κινηθεί μονομερώς."

"το πρώτο πράγμα που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν αναδειχθεί κυβέρνηση θα είναι να το σκίσει"

Τι θέλει, ρε Δείμο;

akrat είπε...

καλημέρα

είδωμεν...

και όπως λέγαμε... παλαιά...

αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα...... κλπ κλπ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπίθα, κατά τη γνώμη μου ποτέ δε χωρούσαν λαϊκισμοί. Στο δίλημμα που ορθώνουν κάποιοι μπροστά μας πρέπει να απαντήσουν οι αριστερές δυνάμεις σε μία κοινή προοπτική άρσης της μονόπλευρης λιτότητας.

Akrat, συμφωνώ. Θυμήσου όμως ότι οι εκλογές αλλάζουν τη ζωή μας, ακόμα κι αν δεν αλλάξουν το σύστημα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αυτά που λέει η ΔΗΜΑΡ, δλδ.
:)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μα, στην τελική ο λαίκισμός δε βοηθά κανέναν. Δε με νοιάζει ποιος το λέει, αρκεί να το λέει με ειλικρινή διάθεση (η ΔΗΜΑΡ ή άλλος ως αντίπαλοι δε μετρούν, Σπίθα :))))

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Συμφωνώ, Δείμο. Το ζήτημα είναι ότι δεν μπορούμε να συννενοηθούμε σε ένα Plan B, ας πούμε.

Σε περίπτωση αναδιαπραγμάτευσης, υπάρχει εθνικό σχέδιο; Έχεις ακούσει;

Ο σκληρός πυρήνας στην ευρωζώνη πιέζει γιατί είναι σε δυσμενή θέση, αλλά έχει ετοιμάσει ένα σχέδιο "ανάγκης"..

Εμείς τι θα αντιπροτείνυμε ;

αθεόφοβος είπε...

Έχεις μια ελληνοκεντρική αντίληψη των πραγμάτων που πιστεύει πως είμαστε αναντικατάστατοι και δεν λαμβάνει υπ΄όψιν της ότι στους 17 είμαστε ο μικρότερος και πιο προβληματικός συνέταιρος.
Προφανώς και δεν θέλουν να φύγουμε αλλά όχι και πως θα σκάσουν και ιδιαίτερα αν το κάνουμε μόνοι μας.
Μην ξεχνάς πως τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστους!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αθεό, μακριά από εμένα η λογική του αναντικατάστατου. Βλέπουμε όμως καλά την τρομοκρατία που ασκείται και τη στάση/πιέσεις που ασκούνται. Κανείς δεν απειλεί όταν δεν έχει τίποτα να χάσει. Απειλεί και πιέζει επηρεάζοντας θεσμικά κι εξωθεσμικά μόνο όποιος κινδυνεύει να χάσει κάτι. Και σίγουρα οι δανειστές και εκείνοι που κερδίζουν από την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας έχουν να χάσουν πολλά.

Σπίθα, τα εναλλακτικά σχέδια δεν αποτελούν τμήμα της προεκλογικής περιόδου και ιδιαίτερα δημόσιου διαλόγου πριν επιχειρηθεί το αρχικό σχέδιο. Το να συζητάμε τώρα για εναλλακτικά σενάρια (πριν καν ενεργοποιηθεί ο πρώτος σχεδιασμός) ουσιαστικά σημαίνει ότι δεχόμαστε τη συντριβή του πρώτου σχεδίου.

teleytaios είπε...

Δήμο, πριν την 6η Μαΐου είχα μεγάλες ελπίδες ότι η αριστερά μπορεί να κάνει τη διαφορά. Μετά την 6η Μαΐου διαπίστωσα πως η αριστερά είναι ανώριμη και δεν μπορεί να διαχειριστεί τα ποσοστά που εισέπραξε. Για να σου πω την αλήθεια φοβάμαι ότι τελικά μέχρι να αρχίσει η αριστερά να συνειδητοποιεί πως ο λαός την έχει επιλέξει για να κυβερνήσει, αυτή θα συνεχίσει να κάνει αντιπολίτευση! Και μάλιστα στον εαυτό της. Δεν είναι σχήμα λόγου αυτό. Χτες άκουσα τον εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως δε θα κάνει debate μόνο με το Σαμαρά γιατί μέχρι τώρα που ήταν μικρό κόμμα φώναζαν για να γίνεται debate με όλα τα κόμματα κι αυτό δεν αλλάζει και πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του βγαίνει ο Τσίπρας από το μπαλκόνι που μιλούσε και λέει πως θα κάνει debate με το Σαμαρά μόνο! Έλεος δηλαδή. Ας καθίσουν οι συνιστώσες να αποφασίσουν τι θέλουν και να μη λέει ο καθένας ότι θέλει. Με ποια σοβαρότητα θα πάνε να κυβερνήσουν; Κι όχι τίποτα άλλο, μ' αυτά και μ' αυτά θα ενισχυθεί πάλι ο δικομματισμός, κάτι που κανείς νομίζω δεν εύχεται!

Την καλημέρα μου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Για το bebate δεν άκουσα τον εκπρόσωπο, αλλά ουσιαστικά μόνο οτι θα το κάνουν αν γίνει και με όλα τα κόμματα. Από τη μια διαφωνώ επί της αρχής με έναν διάλογο αποκλείοντας άλλα κόμματα επειδή είναι μικρότερα γιατί είναι αντιδημοκρατικό και από την άλλη όμως όλα μαζί τα κόμματα θα ήταν θάνατος για τον τηλεθεατή. Προσωπικά θα προτιμούσα δύο συναντήσεις. Αλλά γιατί κρίνεις έτσι το ΣΥΡΙΖΑ κι όχι τη ΝΔ, που δεν ήθελε τον Απρίλη και θέλει τώρα; Αλλά αν το κατάλαβα καλά ο ΣΥΡΙΖΑ ξαφνιάστηκε και δεν είχε τέτοιο σκοπό. Από τη μια ήταν η θέση αρχής (για όλα τα κόμματα όπως απαιτεί μία δημοκρατική λογική) και από την άλλη αποδέχτηκε για να μη φανεί ότι δειλιάζει.

teleytaios είπε...

Δήμο, δεν κατάλαβες. Και τη ΝΔ κρίνω έτσι και χειρότερα, απλώς δεν αναφέρθηκα σ' αυτήν γιατί η συζήτηση εδώ γίνεται για την αριστερά, η οποία εν προκειμένου εκφράζεται με το ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα φάση μιας και είναι το πρώτο αριστερό κόμμα που είναι εν δυνάμει κυβερνητικό κόμμα τώρα πια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Παραβλέπεις, νομίζω, Κώστα, ότι η εμφάνιση ενός νέου πόλου φέρνει και νέα ήθη στο προεκλογικό παιχνίδι. Ίσως δεν είμαστε εμείς συνηθισμένοι στα νέα ήθη (χρόνια στην αριστερά αντιλαμβάνομαι όλα τα κενά και τα διαφορετικά ήθη). Μη σου πω μάλιστα ότι όχι μόνο κάνουν καλό αυτά, αλλά και έχουν μπερδέψει τα μίντια που θέλουν να φέρουν το παιχνίδι σε δικομματικό επίπεδο (όπως και η ΝΔ). Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα δεν αποφάσισε ότι θέλει να γίνει ένα δικομματικός πόλος (προς το παρόν το αρνείται επιθετικά, λόγω αριστερού ήθους και ίσως επειδή δε βολεύει προεκλογικά).

teleytaios είπε...

Ας το ελπίσουμε!

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Δείμο,
τις απόψεις μου και εκτιμήσεις μου για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις έχω δημοσιεύσει στο μπλογκ μου (http://aristeripolitiki.blogspot.com/ ) και τις ξέρεις. Θα ήθελα πολύ να μην ήταν έτσι αλλά δεν γίνεται να αλλάξω εκτιμήσεις λόγω των δεδομένων. Ωστόσο υπάρχει πάντα η διαφορετική ερμηνεία όλων αυτών όπως η δική σου.

Γενικά νομίζω ότι το κείμενό σου υπερβάλει ως προς τις επιπτώσεις των ελληνικών εκλογών στην ΕΕ.

Στην ΕΕ υπάρχει ήδη η βαθιά αμφισβήτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και αντιμετωπίζεται με την πολυλογία της άρχουσας τάξης περί «ανάπτυξης» ως οδός διαφυγής από τη σημερινή σκληρή λιτότητα για το σύστημα. Να δεις που θα μας «γκαστρώσουν» στην «ανάπτυξη» μαζί με κάποιες ανώδυνες υποχωρήσεις για να εξαργυρώσουμε την υποταγή μας.

Εκείνο που σημειώνω από την ανάρτηση είναι το απόσπασμα:
«Η αριστερή προοπτική των προηγούμενων εκλογών δεν αποτελεί μια απλή πρόσθεση κινημάτων, αλλά προτείνει μια στρατηγική χειραφέτησης. Ξεκάθαρα πολιτική, γνωρίζει ότι η κατάκτηση του κράτους αποτελεί στοιχείο αποφασιστικής σημασίας για την για την εκκίνηση μιας διαδικασίας μετασχηματισμού της κοινωνίας. Γνωρίζει όμως και ότι αυτή η κατάκτηση θα είναι ανίσχυρη αν δεν συνοδεύεται από λαϊκές κινητοποιήσεις μεγάλης κλίμακας».

Είναι έτσι όμως Δείμο; Ξέρεις τι καλά θα ήταν αν ήταν έτσι και μάλιστα με λαϊκό κίνημα πίσω από το πρόγραμμα, το όποιο πρόγραμμα; Δεν είναι καθόλου άσχετες οι «κωλοτούμπες» που βλέπουμε από την ανυπαρξία ακριβώς αυτού του μαχητικού και όχι απλώς «αγανακτισμένου» κινήματος. Μάλλον είναι προϊόν της ανυπαρξίας.

Και μη γελιέσαι, κίνημα δεν είναι απλώς οι διαδηλωτές. Κάποια γεύση γράφω στο κείμενό μου «Εκλογές. Ποιος φοβάται τι;» http://aristeripolitiki.blogspot.com/2012/05/blog-post_19.html

Έπειτα τη φράση για κατάκτηση του κράτους δεν την καταλαβαίνω. Τι είδους κατάκτηση, κυβερνητική; Και ποιος αλλοιώνεται όταν εισέρχεται σε ένα κράτος του συστήματος το οποίο δεν ανατρέπει; Δεν είναι τόσο απλά αυτά. Και οι θεωρίες του ευρωκομουνισμού και του Πουλαντζά που αφελώς υποστήριζαν την εκ των έσω κατάκτηση του κράτους, όλοι ξέρουμε που κατάληξαν. Στην υπηρεσία του συστήματος.

Θα δούμε…

ο δείμος του πολίτη είπε...

Οι θέσεις σου γενικά, symastev, είναι γνωστές, ειδικά για το ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω ότι έχει δημιουργικά στοιχεία στο εσωτερικό του -εξαιτίας της επαφής του με κοινωνικά κινήματα- ώστε να μπορέσει να βελτιώσει τη ζωή μας. Φυσικά και δε θα ανατρέψει το σύστημα ή τις κυρίαρχες παραγωγικές σχέσεις, αλίμονο.

Οι κωλοτούμπες έχουν πολλές ερμηνείες. Ξέρεις καλά πώς τις εμφανίζουν τα μίντια (εδώ έχουν ταυτίσει τη μονομερή διαγραφή του ΚΚΕ με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και το παρουσιάζουν ως κωλοτούμπα), ανάγουν σε κεντρικό θέμα τις συνιστώσες ξεχνώντας τις συνιστώσες της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ (τάσεις και ρεύματα τα ονομάζουν εκείνοι). Για αυτούς μόνο το ΚΚΕ δεν έχει συνιστώσες (αχ και να ήξεραν).

Η "κατάκτηση" όντως αναφερόταν στην κυβέρνηση. Κάθε όμως νέα αρχή, με νέα ήθη, αλλάζει την κοινωνία. Αργότερα γίνεται μέρος του συστήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ του 81. Το ΠΑΣΟΚ από την ένωση με την Ένωση Κεντρώων έγινε αμέσως συστημικό και είχε χρόνια να προετοιμαστεί ως τέτοιο για τις εκλογές του 1981. Ο ΣΥΡΙΖΑ έζησε μία τρομακτική πολιτική επιτάχυνση λόγω της μονομερούς λιτότητας. Θέλει χρόνο ακόμα για να γίνει συστημικό (ευελπιστώ).

Ανώνυμος είπε...

Η Ευρώπη τείνει να θεωρείται στον εσωτερικό πολιτικό λόγο σαν κάτι εννιαίο και συμπαγές. Ο Τσίπρας απο την άλλη όμως επικαλείται ριζοσπαστικές δυνάμεις που είναι έτοιμες να αναδυθουν στην Ευρώπη και θεωρεί πως όλες αυτές οι δυνάμεις θα συμπράξουν. Μπορεί και να γίνει μπορεί και όχι.Τι θα γίνει όμως όταν αυτές τις "ριζοσπαστικές" δυνάμεις τις προλάβουν άλλοι "τσίπρες" και άλλοι "σύριζα" της Ευρώπης. Όταν ο Τσίπρας και ο Σύριζα συναντήσει τους "Τσίπρες" και τους "Σύρριζα" της Ευρώπης θα αρχίσουν τα όμορφα. Και δεν μιλάω για αριστερούς στύλ Τσίπρα. Μιλάω για δημοκόπους και λαικιστές ανάλογης κοπής που θα πούν απο την μεριά τους και για δικό τους λογαριασμό και λαό φτάνει στην βάρβαρη πολιτική της Ευρώπης.Εκεί θα αρχίσουν τα όμορφα. Ε ρεγλέντια.Μπουρδολογίστε παιδία όσο είναι καιρός.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η Ευρώπη, ανώνυμε, ριζοσπαστικοποιείται κι εξεγείρεται. Και αυτό δεν μπορεί να το αναιρέσει κανείς. Τι μπούρδες είδες εσύ και ενοχλήθηκες, δεν κατάλαβα.

ShareThis